Kitabımızın baş karakteri Veronica. Yan karakterlerle hikaye oldukça akıcı bir hal alıyor Dr İgor, Zedka ,Eduard,Mari ve niceleri.
Ölmeyi beceremeyen bir kızın hikayesi bu. Dışardan bakıldığında mükemmel bir hayatı var gibi görünen ama kendi içinde intihara sürüklenen bir hayat. Fakat aldığı ilaçlardan sonra kalbine ağır bir darbe yiyen Veronica gittiği akıl hastanesindeki doktor sayesinde acılaşma tedavisi görerek yaşama tekrar tutunuyor. Burada etkilendiğim yer hayattan zevk almaya başlayıp pişman olmak üzere olan, kendisine bile itiraf edemeyen kızımızın hastaneden kaçtıktan sonra tam da ölümü beklerken ölmemesi tekrar yaşama umutla bakması. Etkilendiğim bir sürü cümle vardı bazılarını yazmak istiyorum: Yaşadığı her yeni günü bir mucize olarak görecekti kiz,ki kırılgan yaşamlarımızın her anında başımıza gelebilecek beklenmedik olayları düşünecek olursak,her yeni gün bir mucizedir. Yapacağım çok şey var hayatın sonsuza dek süreceğini sandığım günlerde hep ertelediğim şeyler bunlar, sonra hayatın yaşanmaya değmeyeceğine inanmaya başlayınca da unuttuğum. Biraz da karakterlerden bahsedelim 1 Eduard her gün piyano dinlemek isteyen bir diplomat oğlu hikayesine en üzüldüğüm kişi. Cennet görüntüleri deyip bırakacağım. 2 Mari panik bozukluklu bir hasta sonunda taburcu olup hayallerinin peşinden gidiyor. 3 Zedka depresyon hastası bir kadın hikayesi mutlu bitiyor. Bizim başrolümüzün hikayesini tamamlamak da siz okuyuculara kalıyor
