lisede olduğum zamanlar bir gün sınıfta umut adında bir çocuk arkadaşın başka bir arkadaştan ödünç aldığı gazetenin yanında verilen iddaa ekini elinden alıp geri vermeyince çıkan hengamede iddaa eki alınan çocuk umutun kolunu ısırmıştı..
umut, iddaa ekini aldığı çocuğa geri verirken; "lan tamam da kolumu neden ısırdın?" diye sorunca ben de bu soruya cevaben; "lan adam iddaa eki için gazete alacak parası dahi olmayacak denli fakir, anlamadın mı?" demiştim.. bana oradakiler; "ne alaka lan?" falan deyince de; "lan umut fakirin ekmeği işte.." demiştim yine anlamamışlardı..
ve biz sözel sınıftık.. 3532414 tane edebiyat, tarih alanında farklı ders görüyorduk.. esprimin kaynamasından çok böyle kişilerle aynı sınıfta olduğuma üzülmüştüm o an.. şükür karşılaştığım tüm zorluklara rağmen bu şekilde düşünme yeteneğimi kaybetmedim..
bunu niye yazdım? umut tekelden çıktım, tekelin adını görünce aklıma bu olay geldi.. dedim bunu yazayım buraya da ne zor günler yaşadığımı okusun görsün insanlar.. lol.
Tuncer Salman
youtu.be/uoJCeFy-dts?si=...
Nazım Hikmet Ran
Dünyayı telaşsız, rahat seyredebiliyorum artık
Artık şaşırtmıyor beni dostun kahpeliği,
elimi sıkarken sapladığı bıçak.
Nafile, artık kışkırtamıyor beni düşman.
Geçtim putların ormanından baltalayarak
nede kolay yıkılıyorlardı.
Yeniden vurdum mihenge inandığım şeyleri,
çoğu katkısız çıktı çok şükür.
Ne böylesine pırıl pırıl olmuşluğum vardı,
ne böylesine hür.
İyice yaklaştı bana büyük karanlık.
Artık ne kibri nazırın, ne katibin şakşağı.
Tas tas ışık döküyorum başımdan aşağı,
güneşe bakabiliyorum gözüm kamaşmadan.
Ve belki, ne yazık,
hatta en güzel yalan
beni kandıramıyor artık.
Artık söz sarhoş edemiyor beni
"-Ne var bu gülümseyişin altında?
+Sen varsın.
-Anlamadım?
+Sen varsın dedim ya. Ya ben az önce evde oturuyordum, kendi kendime dedim ki çok şükür Ferhan var dedim. Çok şükür dedim.
-Yani sırf bunu söylemek için mi geldin?
+Değmez mi?"
🎬 Yeditepe İstanbul
Yorulmanin herşeyden bıktıgımız bir dönemde güvenecegimiz ona sığınacak tek Allah'ımız var çok şükür
Elamdullah çok şükür :D
Ben aslında sizlere bakıyor ve nasıl olur da sıkılır bu insanlar diye şaşıp kalıyorum. Dertliysen ille de sıkıntılı olman gerekmiyor. Benim keyfim yerinde.
Yaşamak zor azizim,
Sağ olsaydın eğer,
Nasıl bulacaktın her gün
Sütü, taze yumurtayı, pirzolayı?
Çok şükür bunlara kalmadı ihtiyacın.
Biz hala öğrenemedik senin kadar olsun,
Etsiz, ekmeksiz, parasız, pulsuz yaşamayı!
Sayfa 38 - May Yayınları - Birinci Basım Nisan 1971Kitabı okudu
"İnsan zaten düşünür. Sabahtan akşama, geceden gündüze pek çok şey düşünür. Şükür merkezli düşündüğü takdirde düşüncelerinin hepsi ibadet olur. "
Ben evvela aşkı aradım, sonra Allah’ı aradım. Bunca çile pahasına aşkın da, imanında manası insanlığa hizmet olduğunu öğrendim. Kişi, hangi kapıya kulluk ettiyse mükafatını o kapıdan görür. Eşiğine baş koyduğum Ulu Sultan… Oh, çok şükür!..
Sayfa 209 - KubbealtıKitabı okudu
Kayseri, mezarlık.
Çok mezarlık alışkanlığı olan biri değildim lakin beni alıştıran biri olmuştu (rahmetli)
Uzun zamandır gitmemiştim mezarlığa bugün gittik çok şükür
Âlimler de ölüyormuş
Valisi doktoru talebesi de ölüyormuş
Zengini fakiri ..
Velhasıl ölünüyormu efendi,
Rabbim ölümü unutmayanlardan, ölümden sonrası için çalışanlardan eylesin.
Hoppalaa :)
“Hürriyet bizim memleketimizde bir gazete ismidir, bir de Anka kuşudur. Konuşmak korku… Yazmak korku… Çok şükür ki düşünmek korku değil!”
Son OtobüsNazım Hikmet Ran
...
İyice yaklaştı bana büyük karanlık.
Dünyayı telaşsız, rahat seyredebiliyorum artık
Artık şaşırtmıyor beni dostun kahpeliği,
elimi sıkarken sapladığı bıçak.
Nafile, artık kışkırtamıyor beni düşman.
Geçtim putların ormanından baltalayarak
nede kolay yıkılıyorlardı.
Yeniden vurdum mihenge inandığım şeyleri,
çoğu katkısız çıktı çok
Savaş çığırtkanlarına gelsin
Kalabalıktı peron.
Nuri Cemil baktı kadife vagonun penceresinden:
bir nefer duruyordu altında pencerenin
Ahmet Onbaşı.
bir fıkra mevzuu geldi Nuri Cemil'in aklına:
"Harp meydanı bir demirci ocağıdır,
Milletler çelikleşmek için geçmeli ordan..."
diye yazacaktı.
Halbuki kendisi bu ocaktan geçmemiş
ve geçmeyecekti.
Çünkü --güldü-- topaldı çok şükür.
Sayfa 125Kitabı okuyor
