Dünyada harflerden daha güzel bir şey var mı? Büyü işaretleri, ölülerin sesi, bu dünyadan daha güzel, gizem dolu dünyaların yapı taşları, teselli veren, yalnızlığımızı kovan harfler. Sırların bekçisi, gerçekleri açıklayan...
Biliyor musun, yazarların durumu biraz garip. İnsanların çoğu bu kitapların kendileri gibi insanlar tarafından yazıldığını düşünmez. Yazarların çoğunun ölmüş olduğu sanılır ama onlara sokakta ya da alışverişte rastlayacakları kimsenin aklına gelmez. Öyküler çok iyi bilinir ama yazarın ismi unutulur, yüzü ise hiç anımsanmaz.
"Yolculukta yanına bir kitap alırsan," demişti babası sandığına ilk kitabı koyarken. "Çok garip bir şey olur. Kitap, yaşadığın her şeyi içine çekmeye başlar. Kitabı sonraları yalnızca açman yeterli olacak, bir anda seni, o kitabı ilk okuduğun yere götürecek. Okuduğun ilk sözcüklerle her şey geri dönecek: Görüntüler, kokular, kitabı okurken yediğin dondurmanın tadı... İnan bana, kitaplar sineklerin yapıştığı kağıt gibidir. Anılar kitaplardan başka hiçbir şeye bu kadar kolay yapışmaz."