Ahmet Erhan
Çözemediğim bir şeyler var hayatımda
Sanki ilk benim duyduğum garip, anlatılmaz duygular
Sürse daha ne kadar sürer bu, bilmiyorum
Ölümü ve hayatı yanyana düşünmesini ne zaman öğrenir çocuklar?
Ahmet Erhan
Çözemediğim bir şeyler var hayatımda
Sanki ilk benim duyduğum garip, anlatılmaz duygular
Sürse daha ne kadar sürer bu, bilmiyorum
Ölümü ve hayatı yanyana düşünmesini ne zaman öğrenir çocuklar?
|Ahmet Erhan
geceye döktüm içimi...
Beni sevme..Benim öykümde gündüz yok, yağmur yok, gökkuşağı yok. Her satırında karanlık dehlizler var. Beni sevme.. Benim öykümde, daha önce hiç tatmadığın hayal bile edemeyeceğin biraz avuntu biraz özlem ümit ışıkları yok. Kapkara karabasanlar var. Beni sevme. Benim öykümde; sevdiğinde sevdiğini kendinden eksik bırakan, gidişi yetmezmiş gibi o üşenmez, uslanmaz, yorulmaz, özlemini başına musallat eden, yelkenine rüzgar olmasını dilerken fırtınalar koparan, iki yağmur arası açan güneşken acelesi olan bir düş misali, tek kelimelik öykü ve az hüzünlü bir veda edişle son uğurlama merasimi yaptıran, hiç kullanamadığım kelimelerimin alacaklısı, imtihanı olamadığım, sorularını çözemediğim duygularının sınırlarına ulaşabilmek için yollarından geçmeye takatımın kalmadığı ama kendimden geçiren bir sızı var. Beni sevme..
Çözemediğim
Çözemediğim bir şeyler var hayatımda
Sualtı gibi derinlerde sessizce bekleyen
Dirensem, daha ne kadar direnebilirim artık
Nereye kadar gidebilirim, gitsem?
Aradığım nedir, o kentten bu kente?
Adressiz yaşamak da sıkar insanı gün gelir
Gider heyecanlar, istekler, gülümseyişler
Yüreğimdeki denizin suları birden çekilir.