Mesela şimdi..
Gece olduğunda ve yıldızlarla baş başa kaldığında neler düşünüyordu…
Sayfa 60 - Profil Kitap YayıncılıkKitabı okudu
İnsan kaderi için kesin şeyler söylemek yanlıştı. Neyin nereden geleceği belli olur muydu hiç?
Sayfa 46 - Profil Kitap YayıncılıkKitabı okudu
Başka amaçlar, başka kaygılar, başka korkularla yaşamın aynı karesinden geçip gidiyorduk.
Sayfa 39 - Profil Kitap YayıncılıkKitabı okudu
Geçmişin şimdiye uzanan sinsi kollarını hala hissediyordum omuzlarımda.
Sayfa 17 - Profil Kitap YayıncılıkKitabı okudu
Sorumluluk almadan, kendini suçlamadan, pişmanlık duymadan..
Benim kararlı bir müdahalem olmadan akıp gitsindi işte hayat.
Sayfa 13 - Profil Kitap YayıncılıkKitabı okudu
Dünyada bildiğim tek gerçek, kimsenin bir başkasının acısını hissetmediği ve hatta umursamadığıydı. Şairin dediği gibi, "İnsanlar hangi dünyaya kulak kesilmişse öbürüne sağır"dı.
Sayfa 148
Dünya medyası buralarla ilgili kim bilir şimdi ne tür haberler yapıyordur diye geçti aklımdan. Hiçbir zaman şu kasabadaki bir gencin, oğlunu toprağa veren bir babanın, çocukları cephede olduğu için gözlerine uyku girmeyen bir annenin acısını anlatmayacaklar, anlayamayacaklar dedim kendi kendime. Düşündükçe, bu vahşi ve vurdumduymaz dünyaya olan saygım azalıyordu. Burada olan şeylerden çok daha kötü, çok daha iğrenç durumlar vardı. İnsanlar televizyon ekranının karşısında ve sabah kahvesi eşliğinde gazete sayfalarına bir seri katil soğukkanlılığıyla bakıyorlardı.
Sayfa 97Kitabı okudu
Risk almakla almamak arasındaki o ince çizgiyi aştığında insan, öyle yerlere sürükleniyordu ki, çizginin öteki tarafından sonsuz uzaklığa savrulmak an meselesi oluyordu.
Sayfa 54Kitabı okudu
"Ne güzel bir ismin varmış senin" diyordum ki Samira yüksek sesle "Biliyor musun biz savaştan kaçtık" dedi. Sanki bana, "Ben senin bildiğin çocuklardan değilim" demek istiyordu. Kısa süreli bir bocalama yaşadım, söyleyecek söz bulamadım.
Sayfa 41Kitabı okudu
Kendiliğinden bir ahenk içerisindeydik. Başka amaçlar, başka kaygılar, başka korkularla yaşamın aynı karesinden geçip gidiyorduk. Baş döndüren bu ahengin kimse farkında değildi. Yaşam, küçük ayrıntılarda gizliydi.
Sayfa 37Kitabı okudu
Ani iniş çıkışları olmayan insanlara her zaman hayret etmişimdir. Sanki yağmur etkilemez onları hatta bir ayrılık ya da bir savaş görüntüsünde ölü çocuklar; kaldıkları yerden devam ederler yaşamlarına benzer duygularla. Garip.
Sayfa 39Kitabı okudu
Bir umuda sığınmış olmak, beklemeyi kolaylaştırıyordu…
Ümitsizliğin içinde gizlenmiş ümit…
Zaman değildi geçip giden, şu halde bizler geçip gidiyorduk bu hayattan.
Sayfa 273Kitabı okudu
Eğer biri bana “Doğru yola yanlış kişiyle çıkmak mı yoksa yanlış yola doğru kişiyle çıkmak mı daha az riskli” diye soracak olsaydı, sanırım ben yanlış yola yanlış kişilerle çıkmanın daha az riskli olduğunu söylerdim. Ne tür bir belanın içinde olduğunun farkında olmak her şeyden daha güvenli. Timsahla dolu bir nehirden geçmek gibi. Timsahlar oradalar ama sanki aranızda gizli bir anlaşma varmışçasına, ses çıkarmadan geçişinizi izliyorlar.
Sayfa 266Kitabı okudu