Bir okur Cehennem - Dan Brown'ı yorumlamamı istemişti.=)
Ben daha önce Dan Brown okumamıştım.Pek ilgimi çekmez bu tarz kitaplar ama bu kitaba bir bakayım dedim.Beğenmezsem bırakacaktım.Ama oyle sardı ki bir günde bitti ^_^ Baştan itibaren İstanbul'da geçen sahneleri bekledim , sonlara doğru geldi.Ve kitap orada bitti sayılır.
Kitaplar için uzun yorumlar yapmam genelde.Onemli olan özü sonuçta.
Diyeceğim o ki , fazla değil o kitaba o para.Bence alın okuyun.
Adalet Üzerine Özlü Sözler...
"Bir toplumda suç varsa, orada adalet yoktur."
-Eflatun (M.Ö.427-347)
"Hukuk bir gün herkese lazım olur."
-Anonim
Monna Rosa
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Geyve'nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister.
Ah senin yüzünden kana batacak.
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
-MONA ROSA-
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Geyve'nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister.
Ah senin yüzünden kana batacak.
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Ulur aya karşı kirli çakallar,
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa.
Mona Rosa bugün bende bir hal var.
Yağmur iri iri düşer toprağa,
Ulur aya karşı kirli
Yüce dağ değilidum duman sardi başumi,
Sevduğum beni ağlar ah ben da sevduğumi.
Kayık gelir uzaktan dalgalara karişmiş.
Daha kavuşamadan mevlam ayriluk yazmiş. ( özgür babacan -irfan seyhan )
Bir kalp manifestosu;
Modern hayat, teknoloji, markalar, alışveriş merkezleri, kalabalıklar, dört bir yanımızı sarıyor.
Hayatımızı, kalbimizi çalmak istiyorlar…
Bize “siz de sıradanlaşın, makinenin bir parçası olun, artık teslim bayrağını çekin” diyorlar.
İçten, karşılıksız davranışları terk edip kendileri gibi rol yapmamızı bekliyorlar.
Çocuklar
- Apartman girişindeki lambayı sen mi kırdın Bülent?
+ Hangisini?
- Otomatik yanan, sensörlü lamba.
+ Hayır.
- Komşu görmüş, yalan söyleme. Süpürge sapıyla kırmışsın dün gece.
Önüme baktım.
"Neden kırdın?"
Cevap yok
"Hasta mısın evladım? Söyle bana,neyin var, neden kırdın lambayı, yapma böyle."
"Kırdımsa kırdım, ne olacak! Çok mu değerliymiş?"
"Lamba senden değerli mi evladım, lambanın amına koyayım, lamba kim?Yöneticiye de dedim.lambanızı sikeyim,kaç paraysa veririz.Sen değerlisin benim için."
"Beni görünce yanmıyordu baba."
"Nasıl ya?"
"Görmezden geliyordu,yanmıyordu. kaç sefer yok saydı beni."
"E beni görünce de yanmıyordu bazen, böyle el sallayacaksın havaya doğru, o zaman yanıyor."
"Hadi ya! Sahiden mi?"
"Evet. Ucuzundan takmışlar.Bizimle bir alakası yok!"
Babama sarıldım, yıllar sonra.
|Erken Kaybedenler, Emrah Serbes (Sayfa 141)
Dün facebookta denk geldiğim bir paylaşımda, bir kadın giderek mutsuzlaşan ve sessizleşen alzheimer hastası anneannesi için oyuncak bebek almış ve yaşlı kadın da o bebeği, kendi çocuğu gibi benimseyip, sevmeye, okşamaya hatta ona şarkılar söylemeye başlamış ve giderek daha mutlu olduğunu gözlemlemişler.Bugün ben de aynısını, altı yıl önce
Kötüler, kendilerine tahammül edildikçe, daha çok azarlar.
Sadi Şirazi
“Odam her an daha karardı, daha daraldı, bir mezar oldu âdeta. Korkunç gölgeleriyle gece etrafımı sardı. Lamba is yapıyordu, kürkümü giymiş, abamı omuzlarıma almış, boynuma şalımı sarmıştım, iki büklüm gölgem duvara vuruyordu.
Gölgem çok çok güçlüydü, belirgindi gerçek cismimden; duvara vurmuş gölgem daha gerçekti vücudumdan. Sanki ihtiyar hurdacı, kasap, dadım ve o kahpe karım, benim gölgelerimdiler, ben bu gölgelerin içinde hapsedilmiştim. Bir baykuşa benziyordum, ama iniltilerim boğazımda takılıp kalıyordu ve ben pıhtılaşmış kan olarak tükürüyordum onları. Şayet baykuş da hasta olsa enim düşündüğüm şeyleri düşünür. Duvardaki gölgem tıpkı bir baykuş gölgesiydi ve iki büklüm eğilmiş, yazdıklarımı dikkatle okuyordu. Anlıyordu besbelli; bir o anlayabilirdi. Göz ucuyla gölgeme baktıkça korkuyordum.”
Kör Baykuş, Sadık Hidayet