Önce kafasını gösterdi:
- Kafa dediğin eskir, ihtiyarlar, ölür bile insan ölmeden, dedi.
Sonra kalbini gösterdi:
- Eskimeyen, eskilmeyen şey buradadır.

"Şu anda yaşama fırsatım var, bunu değerlendirebiliyor muyum?”

Bir psikiyatriste içini döken insanlar, bir papazla günah çıkarırken olduğundan daha rahat konuşuyorlardı, çünkü hekimler onlara Cehennem ateşinden söz etmiyorlardı.

Ona ceketimi verme önerimi reddetti.
Belki de onun dünyasında mevsim yazdı.

Yavaş yavaş unutacaksın, unutacaksın, yeniden düşününce de her şey öylesine uzaklar da olacak ki artık hiç acı çekmeyeceksin.

Gökyüzünün benim için ne anlama geldiğini anlayamazdı.

"Babam beni dövdüğü için herkes beni dövüyor ama sorun değil. Onu öldüreceğim!
Ne babanı mı öldüreceksin?
Onu içimde öldüreceğim, birini sevmeyi bıraktığında içinde ölmeye başlar."

Saat üç. Bir şey yapmak isterseniz, bu saat ya çok geç ya çok erkendir. Öğleden sonra acayip bir an.