Martin Heidegger (1975)
Dilin bir enformasyon aracı olarak tasarlanışı günümüzde kendisini en uç noktaya kadar dayatır. İnsanın dil ile olan ilişkisi, bizim henüz menzilini ölçemediğimiz bir değişim içerisinde kavranmaktadır. Bunun yanı sıra, bu değişim süreci doğrudan engellenemez. Dahası o, tam bir sessizlik içerisinde meydana gelir. Gerçi, günlük hayattaki dilin bir anlaşma aracı olarak göründüğünü ve böylesi bir araç olarak yaşamın olağan ilişkileri için kullanıldığını kabul etmeliyiz. Ancak olağan ve alışılmış ilişkilerin dışında da birtakım başka ilişkiler mevcuttur.
Goethe bu ilişkilere, ''derin olanlar'' adını verir. Ve dil ile ilgili şunu söyler:
Sıradan yaşam içerisinde biz, sadece yüzeysel bir takım ilişkilere işaret ettiğimiz için yetersiz bir dil ile idare ederiz. ''Derin ilişkiler'' mevzubahis edilir edilmez, derhal başka bir dil işe koyulur: Şiirsel dil.
''Şaka sanmayın bu sözü:
Sürdüğünüz iz yanlış iz!
Değil mi doğanın özü
İnsanın gönlündeki giz?''
~ Goethe