Odamda beni kitaplarım bekler.
Bu yegâne tesellidir.
Spoiler içerir
Birazdan testerelerin, çarkların, işkence sehpalarının yapışacağı bu zavallı beden, işkencecilerin sert ellerinin ve kerpetenlerin acı vereceği bu kız, insan adaletinin öğütleyecek zavallı bir buğday tanesi gibi işkencenin değirmen taşına attığı o tatlı, masum ve kırılgan yaratıktı!
Sayfa 340Kitabı okuyor
" Evvelce fazilet diye baktığı şeylerin birer merasim gösterişten ibaret olduğunu ve asıl iyiliğe yalnız ahlak münakaşalarında veya akıllı nasihatlarda rastlanabildiği, namuslu olabilmek için başkalarının namusuna dil uzatmanın, kirlenmeden yükselebilmek için temiz alınlara basarak çıkmanın yeter olduğunu ve daha buna benzer birçok şeyleri gördükçü şaşkınlığı artırıyordu."
Sayfa 33 - YKYKitabı okudu
“…içten duyulan şeyler hep yanlış anlaşılır.”
Sen sevgiline ne verebilirsin sanki? Kalbinimi? Pekala ikincisine? Gene mi o? Üçüncü ve dördüncüye de mi o?... Atma be adaşım kaç tane kalbin var senin?...
Sayfa 14Kitabı okuyor
İnsan beyni değirmen taşına benzer. İçine yeni bir şeyler atmazsanız kendi kendini öğütür durur.
Sayfa 56 - İbni HaldunKitabı okuyor
*~●｡｡｡Onun ait olduğu dünya, kitapların dünyasıydı. Büyük bir hevesle klasikleri okuyordu: Uğultulu tepeler, Casterbridge Valisi, Kıyıdaki değirmen ve Tess.
Sayfa 71 - Everest Yayınları Çeviren Özlem Sevim GayretliKitabı okuyor
"Ne yapacağımı, bu halin beni nereye götüreceğini sorma, bende artık kuvvet yok, akıl yok, düşünce yok, yalnız aşk var."
Sayfa 19 - Venedik YayınlarıKitabı okuyor
Odamda beni kitaplarım bekler. Bu yegâne tesellidir. Her eşyasını ayrı ayrı ve gayet iyi tanıdığım bu odada yalnız onlar her zaman için yeni bir koku taşırlar. Her zaman söyleyecek birçok lafları vardır.
Sayfa 61Kitabı okuyor
ey peşinde koştuğum hakikat, nihayet seni yakalayacağım
Sayfa 57Kitabı okuyor
“Aşk, aklın hesaplarına takılmaz.” diyerek devam etmişti babası. “Pervâsızdır, geniş ufukludur, sınırsızdır... Aşığın da öyle olması icap eder... Aşık adam yılmaz, canını sakınmaz, üzülme, utanma nedir bilmez. Değirmen taşının altına girmiş gibi ezilip unufak olur da ‘bunaldım’ demez. Aşık, aklını çöpe atıp ‘Aşk bana yeter’ diyen adamdır. Tahammül kelimesi yoktur onun lûgatinde; tepeden tırnağa rızadır, kabuldür... Aşık budur kızım... Sen de bu musun? Başına bir sürü dert, illet gelecek bu saatten sonra ve sen tahammül etmeyecek, ‘ne olacaksa o olur’ deyip her geleni aşkın meyvesi gibi derecek, toplayacak, kucaklayacaksın... Son defa soruyorum; aşık mısın kızım?”
Sayfa 69 - İletişimKitabı okuyor
Yalnız her ikisinin de içinde gizliden gizleye büyüyen bir korku vardı: bir gün gelip ayrılmak korkusu.
Hiçbirisi bu korkusunu ötekine söylemeye cesaret edemiyordu. Kimbilir, belki öbürünün yanlış anlayacağından çekiniyordu (çünkü içten duyulan şeyler hep yanlış anlaşılır).
Sayfa 46
Şu dünyayı adamakıllı görmeden, dünyanın ne olduğunu adamakıllı anlamadan buradan gidecek olduktan sonra ne diye buraya geldik sanki? Yaşadığımızın farkına varmayacak olduktan sonra ne diye yaşıyoruz?
Sayfa 43
Doğru değil mi ama? Şu dünyayı adamakıllı görmeden, dünyanın ne olduğunu adamakıllı anlamadan buradan gidecek olduktan sonra ne diye buraya geldik sanki? Yaşadığımızın farkına varmayacak olduktan sonra ne diye yaşıyoruz?
Sayfa 39Kitabı okudu