Kuru Otlar Üstüne
metruk bir değirmen gibiydim, işe yaramaz, gözden çıkarılmış, kuşların bile uğramaktan vazgeçtiği, yıkılmayı bekleyen bir değirmen.
İnsan beyni değirmen taşına benzer. İçine yeni bir şeyler atmazsanız, kendi kendini öğütür durur...
Bütün pencerelerde bekleyen benim,
Ve
O çalmayan bütün telefonlarda
Aylardır konuşan da.
Kabul.
Bir kez yolda karşılaşalım
Onunla da avunacağım.
Adımı sesince duymaktan vazgeçtim,
Sesini duysam, susacağım.
Yel esiyor ama
Değirmen dönmüyor.
Kuraklık bu.
Adın ekmeğe dönüşmüyor .
Turgut Uyar..
"Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare, geniş bir anın
Parçalanmaz akışında.
Bir garip rüya rengiyle
Uyuşmuş gibi her şekil,
Rüzgarda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil.
Başım sükutu öğüten
Uçsuz bucaksız değirmen;
İçim muradına ermiş
Abasız, postsuz bir derviş.
Kökü bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim,
Mavi, masmavi bir ışık
Ortasında yüzmekteyim."
Kuru Otlar Üstüne
Metruk bir değirmen gibiydim. İşe yaramaz, gözden çıkarılmış, kuşların bile uğramaktan vazgeçtiği, yıkılmayı bekleyen bir değirmen. Yeryüzünün unutulmuş bu ücra köşesinde, başka birçok şey gibi.. İyinin ve kötünün acının ve mutluluğun arasındaki çizgi belirsizleşmiş, sanki her şey yalnızca zamanı unutmak için yaşanıyor gibiydi..
benim içimde dönen değirmen
öğütüyor dünden kalan yılları..."
Nurullah Genç
Kendinizi acındırın dramalar yaratın ama değirmen altından su yürütün ohh ne alaa
İnsan zihni değirmen taşı gibidir; içine bir şey atmazsanız kendi kendini öğütür durur.
(İbn-i Haldun). Rabbim razı olduğu işlerle meşgul olmayı cümlemize nasip etsin.
"Metruk bir değirmen gibiydim.İşe yaramaz,terk edilmiş.Kuşların bile uğramaktan vazgeçtiği yıkılmayı bekleyen bir değirmen."
"Metruk bir değirmen gibiydim; işe yaramaz, gözden çıkarılmış, kuşların bile uğramaktan vazgeçtiği yıkılmayı bekleyen bir değirmen. Yeryüzünün unutulmuş bu ücra köşesinde başka birçok şey gibi iyinin ve kötünün; acının ve mutluluğun arasındaki çizgi belirsizleşmiş sanki her şey yalnızca zamanı unutmak için yaşanıyor gibiydi. Sanki bu durmadan yağan kar her şeyin üstünü örtüp bu unutuşu mümkün kılmak için didiniyor gibiydi. Mevsimler geliyor, geçiyor umutlar başlayıp tükeniyor ama yine de hayat neden olduğu belli olmayan sabırlı bir inançla inadına devam ediyordu."
Kafayı özgürleştirince değişir insan. Başkasının fikirleriyle kimse birey olamaz. Taşıma suyla değirmen dönmez.
Değirmen taşı yuvarlak ortası delik bir taştır. Ortasındaki delikten geçen tahtaya da zıvana denir. Taş dönerken zıvanadan çıkarsa savrulur. “Zıvanadan çıkma” denir.