“Öyküme Düş'sen” Üzerine Derkenar
"Öyküme Düş'sen" Yazar Şifanur Özçelik Şirin'in, Ekim 2022'de, ikinci baskısı KDY Yayınları etiketiyle okurla buluşturulan öykü kitabı. Yüz kırk dört sayfa hacmindeki kitapta yirmi bir öykü yer almaktadır. Dili anlaşılır, betimlemeler, tasvirler kıvamında, ağdalı olmayan bir dil ve
Yaşadığım 10 yıllık şizofren hayatın; kendimi, olmayan gerçekliğimde yalnız hissetmediğim, beş günüydü. Ben akla gelebilecek her şeyin en uç iki noktasıyım, diyordum kendimi tasvir ederken. Durumumda ya da benzerinde olan herkesin Asil olduğunu, onun ne deli ne de dahi olmadığını, biz olduğunu biliyorum. Kinyas ve Kayra; Hakan Günday’ın zihnine sızabilmek için sadece bir ilk adım olabilir. İlk okuduğumda da overrated olduğunu düşünmüştüm. Zargana ve Azil’i okuduktan sonra bu düşünceyi tasdikledim. Herhangi bir olayı anlattığı anın yanı sıra, Asil’in zihnini Günday’ın fütursuzca kustuğu yerlerde, kitap mı okuyorum, atak mı geçiriyorum diye çok sorguladım. Gerçeklik algınız tekdüzeyse, yüzeysel ya da realist biriyseniz bu kitabı sevmeyeceğinizi ya da çok odaklanmaktan kaçınacağınızı düşünüyorum. Okuduğum ,Türk bir yazara ait olan,en güzel kitaplardan biriydi. :)
Dokunmadan,
Unutma Beni Apartmanı'ndan sonra yazarın okuduğum ikinci kitabı oldu. Adalet'in yalnızlığı ve insanlarla arasında kurmuş olduğu mesafe çok tanıdık geldiği için Adalet'te kendinden çok şey buluyor okur. Geçmişiyle ilgili hayal mi yoksa gerçek mi olduğuna emin olmadığı veya aslında gerçek olması sebebiyle katlanamayip "kötü bir rüya" olarak kabul etmek istediği çok şey var hepimizin hayatında, tıpkı Adalet'in hayatında olduğu gibi.
Kitapta kendi kendine konuşan -aslında hayali bir arkadaşı olan- "yarı deli" bir kadının yolculuklarına eşlik ediyoruz. Bu yolculuklar kimi zaman geçmişine kimi zaman ise bir şehirden başka bir şehre yapılıyor. Kimi zaman endişe ile kimi zaman kahkahalar eşliğinde bu yolculuklara dahil oluyoruz.
Okurken ben çok iyi vakit geçirdim Adalet ile. Çok yakın bir arkadaş duygusu veriyor insana. Hülya'nin muzipce cevaplari eglendirirken bir yandan da Sadi'nin gizemi soru işareti bırakıyor kafalarda kitap boyunca. Sadinin de hayali karakter olma ihtimali daha da endişe veriyor açıkçası.
Sonra sürekli kendisini her şeyden geri çeken karakterin bir "kusma" ile kendine geldiği bölümler bence şahaneydi. Hepimizin Adalet gibi kendinin farkına varıp "evet dünya bir kuyu olabilir ama ille de düşmek zorunda değilim o kuyuya" deyip hayat mücadelesine dört elle sarılması gerekiyor daha fazla gecikmeden.
Okumayanlara rahatlıkla tavsiye edilebilecek enfes bir yolculuk. Ben çok beğendim. Nermin Yıldırım'ın diğer kitaplarını okumak için sabırsızlanıyorum.
Friedrich Nietzsche'nin Ecce Homo'su: İşte İnsan. Daha önce Böyle Buyurdu Zerdüşt'ü okumuş ama çok çok zorlanmıştım. Çeviri de en iyisi olduğuna inandığım İş Bankası Yayınlarıydı. Geriye sadece benim anlayamayacak durumda olmam kalıyordu. O zaman şöyle düşündüm: Belki de yazdıkları o kadar anlaşılır şeyler değildir. Hala öyle
"Psikiyatrik rahatsızlıklar kişisel bir zayıflık değildir"
"Bu kitap zihinsel hastalığı olan ve kendinde yardım alacak gücü bulanlara adanmıştır." Kitabın hoşgeldiniz cümlesi bu şekilde.
Dr. Gary'in karşılaştığı vakaların anlatıldığı ve içerisinde 15 başlıkta ele alınan hikayeler var. Açıkçası kitaptan daha mı farklı şeyler bekliyordum bilmiyorum ama okurken biraz sıkıldım ya da tedavilerinin keşfi, hastanın iyileştirilme sürecinden çok daha uzundu ve benim merakım belki de diğer yönde olduğundan sıkıldım.
İyi yönlerine gelirsek şuna benzer biz söz vardı; normalde hasta olunca utanmayız-kolumuz, bacağımız kırılırsa utanma durumu olmaz- ancak durum piskolojiyle alakalı olunca utanma eğilimine gireriz."kitaptaki cümlenin dolaylı hali tabiki de.
Bir de toplumda var olan deli doktoru değindirmesi vardı.
Bu ikisini birleştirecek olursak biz insanlar sadece etten ve kemikten oluşmuyoruz bir ruhumuz var, ve biz farkında olmasak dahi çoğu şeyi işleyen bir zihnimiz var nasıl ki kolumuz, bacağımız sakatlandığında tedaviye ihtiyaç duyuyorsak, zihnimizin, kalbimizin, ruhumuzun da aynı şekilde tedaviye ihtiyacı olabilir. Psikoloğa gitmek delilik değil aksine ihtiyacımız olduğu zaman gitmemek asıl delilik.
Sevgiyle ve anlayışla kalın.
İyi geceler...
Biz birbirimize ne söz vermiştik hatırla,
“Köhne düşünceli,iyi niyetlerinden yoksun insanlar gibi olmayacağız.”
Kadının olmadığı bir toplum düşünülemez
Merhaba #frau
14 Temmuz 1518 tarihinde Fransa’nın strasbourg kasabasında kendi halinde mutlu mesut yaşayan geçimlerini çiftçilikle sağlayan orta çağın bütün zorluklarından dem vuran o ve o
