Bazen rüyalarımda seni görüyorum, O zaman sana aşık olduğumu anlıyorum, Sana deliler gibi aşık oluyorum, Söylemek istiyorum ama söyleyemiyorum.
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Hiç önemsemiyormuş gibi gözüküp, Deliler gibi önemsiyordum. Bu da benim ikilemimdi.
Murathan Mungan
Beni üzen şey neydi biliyor musunuz? benim için hiçbir şey yapılmamıştı. kırıcı olan ve 'abarttığım' şey bu işte. Oysa onun için yaptığım bir sürü playlist vardı; onun için dinlediğim bir sürü şarkı, kaydettiğim yığınla pin, çektiğim tonla fotoğraf vardı. bunlar sadece küçük örnekler, daha fazlası olduğunu ikimizde biliyoruz. Ama benim için yoktu, yada o 'herkese karşı böyleydi.' verdiğim değeri alamamak değil aslında beni üzen. beni üzen, hiçbir şey hissedememekti. Çünkü söylediğiniz sözler anlattığınız kadar değil anlaşıldığınız kadardır. Ben seni anlamıştım aslında küçük kız, senden biraz anlayış istemiştim ama sen beni hiç anlamadın. Aksine bana karşı duvar ördün, beni uzaklaştırdın. Sanki seni ben öldürmüşüm gibi davrandın. Ben seni yaşatmak için çok çabaladım ama göremedin. Sana kızmıyorum; daha önce yaralanmıştın, aynı yerden sayısız kere hemde. Bana güvenirken bile güvenmiyordun ki. Ben son damlaydım ve sen dediklerinin aksine tüm suçu son damlaya yükledin. Ama yine de yalnız değilsin, sadece kayıpsın küçük kız ve seni deliler gibi bulmak isteyen birisi var zaten. Ancak bulunan bir şeyi yeniden bulmak marifet olur mu sence?
İlber Ortaylı
Gençlere önerimdir: Gittiğiniz okullar size yetmeyecek, yetiştirmeyecek.
Öyle kurgulandılar.
Deliler gibi kitap okuyun!