Deliler! Aptallar! Dünyayı küçümsüyorlardı.
Hayatta kimseden kimseye bir fayda olmadığını anlamışlardı.
Sayfa 219Kitabı okuyor
Yalnız sağlıklı insan aklıyla yaşasaydı değmezdi yaşamaya, can sıkıcı olurdu. Tam aksine, güzel olan, dünyanın gökyüzü altında bir deliler topluluğunu andırması.
Sayfa 19
Herkes inanmak istediği şeye inanıyordu.
Sayfa 205Kitabı okuyor
Anladı albayım anladı ;benim burada oturmaktan sıkıldığımı, günün birinde deliler gibi sokağa fırlayacağımı sezdi.
OĞUZ ATAY🥀
Ne var ki çok geçmeden o çekingen gülümsemeli doktorun önderliğinde, bir koğuşa yönlendirildim ve pat diye üzerime kilit vuruldu. Burası bir tımarhaneydi.
Ben artık günahkâr biri değildim, bir deliydim. Ama hayır, ben kesinlikle delirmemiştim. Delirdiğim tek bir an bile olmamıştı. Yine de unutmamak gerek, deliler kendileri için hep böyle söyler. Kısacası bu hastaneye yerleştirilenler deliydi, yerleştirilmeyenlerse normal.
Sayfa 110 - Can YayıneviKitabı okudu
