Harmonika Granger
@delisiyahistt
Ne ayağım uydu ne kafam uydu. Belli, ben bu çağın yabancısıyım.
Türkçe öğretmenliği okuyorr
kayseri
29 Mart 2004
65 okur puanı
Haziran 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Fikirlerimiz, onları taşıyacak kudrette olduğumuz nispette bizimdirler.
Sayfa 98Kitabı okudu
Sevginin, merhametin eşiğini atlayanlar, ıztırabın gömleğini de kendiliğinden giyinirler.
Sayfa 96Kitabı okudu
Asıl dâva, derin bir şekilde yaşamak ve kendi kendisini gerçekleştirmek, ölümlü hayata şahsî bir çeşni vermekti.
Sayfa 75Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Hakikat şu ki Behçet Bey aynaları hem sever, hem onlardan korkardı. Aydınlıkta her karşılaştıkları şeyi güler yüzle içlerine alan bu sevimli mevcutların bazan o kadar haşin ve sert bir şekilde kendi üzerine kapanışları, sizi acayip bir sükût içinde sarıp mumyalayışları vardı ki... Aynalar, istedikleri zaman, dört bir yana salıverdikleri bu sessizlikle taksim kabul etmiş bir zamanın timsali idiler.
Sayfa 32Kitabı okudu
Onun için eskilik ayrı bir şeydi; o zamanın taksidi idi; insan elinden geçmek ve insan hayatına girmekle eşya tabiatından ayrı bir sıcaklık kazanır, âdeta insanîleşirdi.
Sayfa 25Kitabı okudu
Mazi onun, için tehlikeli bir mıntıkaydı. Onun için çabukça döndü. İnsan ömrü zavallı, çok zavallı bir şeydi.
Sayfa 18Kitabı okudu
Sabahın, kuşların, çiçeklerin hayatlarına bir anlam katmadığı insanlardandı o.
Sayfa 540Kitabı okudu
Büyük girişimlerin başarıya ulaşması için bazen şans, bazen de kurnazlık gerekir.
Sayfa 505Kitabı okudu
İşte hayat böyle, diyordu filozof her sendeleyişinde. Bizi aşağı çeken hep en yakın dostlarımız değil midir?
Sayfa 503Kitabı okudu
Ah efendim, merhamet yüce bir ruhun içini aydınlatacak tek ışıktır.
Sayfa 484Kitabı okudu
Çünkü aşk bir ağaç gibidir; Kendiliğinden yetişir, kökleriyle tüm benliğimizin derinliklerini sarar ve yıkıntı halindeki bir yürekte yeşermeye devam eder.
Sayfa 404Kitabı okudu
Ağladıkça kederinin en yakıcı, en akıcı yanlarının gözyaşlarıyla birlikte akıp gittiğini hissediyordu.
Sayfa 400Kitabı okudu
Ayağa kalkıp kaçmaya çalıştım, ama ne yazık! İçimde düşüp yerinden kalkamayan, varlığından uzaklaşamadığım bir şey vardı.
Sayfa 355Kitabı okudu
Gündüz herkesindir. Beni neden hep geceye mahkûm ediyorlar?
Sayfa 350Kitabı okudu
Ben onu düşünmezken, dünya neden beni düşünecek?
Sayfa 239Kitabı okudu