Büyüdüğünde senin de sorunların olacak, bu hiçbir zaman bitmez ve sorunlar da insana meydan okur ve heyecanlıdır.

Kişinin aile kurumu ve kendi ailesine dair sadece olumlu sıfatlar kullanması, saygı değil itaat kültürünü içselleştirdiğinin kanıtıdır.

İnsana zarar veren, onu hasta yapan geçirdiği üzücü olaylar değil, bu olaylar sırasında çektiği acıdan bahsedememesi, onu dile getirememesi, öfke, hiddet, üzüntü, çaresizlik gibi duyguları göstermesinin ve yaşamasının yasak olması karşısında duyduğu ümitsizliktir...

Travmatize olmuş benlik, dışarıdaki insanlara ''fazla'', ''abartılı'' gelen tepkiler veren, travmaya bir şekilde dokunan konularda hassasiyeti ve duyarlığı artmış benliktir.

Bu dünyadaki en görünmez acılar, bir çocuğun çektiği acılardır.

''Ya başkaları. Ya da... Çocuğunuz.''

Dünya, vasat insanlar için düzenlenmiş, vasatın yukarısındaki kimseleri de kendi çizgisine çekmeye zorlayan biçimleri yerleşik hale getirmiş bir yer.