Bu ülkeye gönül veren
Ölür mü Bozkurt ölür mü?
Oğuz soyu cenkten ırak
Kalır mı Bozkurt kalır mı?
Gök Hazer’e, Kaf Dağı’ına
Orduların sancağına
Türk’ün gerçek toprağına
Türk ve Turan yazacağım
Rabbim kalbinizden geçeni bilir
Karanlık gecede, kara mermerde
Karınca yürüse görür, işitir
Rabbim sana yöneldim
Bir kolaylık vardır her güçlüğün yanında
Sen “Ol” deyince olmazları oldurdun
Kim söyleyecek türküsünü bundan böyle
Ötükenli atların Deli-Günlü Noyanların?
Gök yeleli Bozkurtlar kutlu Ülkü erleri!
Atsız Yabgu önünde dizleyin yağız yeri!
Dedim ya tuhafım işte
Bir yerde zincirli köleyim
Bir yerde hürüm
Ve ben hür olduğum yerde
Öldürülürüm
Bir türkü yolları sılaya bağlar
Telleri sızılı sazda sen varsın
Açılır gecemin o güleç penceresi
Başlar kirpik uçlarında bir eski savaş
Rahmansın, Rahimsin, teksin, yücesin
Türk’ü birbirine kırdırma ya Rab!
Yığılıp kalmışım bu Anadolu toprağına Sitare
Adam akıllı yorulmuşum.
.
“Âlemde yok bu derdine dermân Dilâver’in,
Ânın içün ne mest’e ne hûşyâre söylerim.”
Sayfa 92 - Burak Yayınları / GAZELKitabı okudu
