"...
ne olur yüzüme bir ayna tut
ve bak sevgilim,
yüzümün gölgesinde oynayan
o güzel çocukların
ismini not al bir kenara
çünkü birazdan o çocuklar
tek tek asılacaklar."
|Diljin Kovexî
Ve eğer bir gün ölürsem,
bunu yalnızca adres değişikliği sayın
Bir güzellik yap bu ülkeye,
saçın hep dağınık kalsın yüzümde Epilya..
Sen susarken ağzımın kenarında kenar mahallelere kaçan şiirler şamanizme inanırlar.
Şahını öldürmekle suçlanan piyonlar gibi tüm süryalist tablolar camileri müze sanırlar
Picasso, pişman olur Dilbaa…
Yüzünü bana çevir sevgilim. atlar, aklımın coğrafyasına hücum ediyorlar. Biliyorsun, sana sarılmak dışında hiç bir mevzim kalmadı.
Deniz fenerleride hastalanmaya başladılar
Okyanus olmak için kaçan denizlerin peşinden.
Bu ülkeye bir iyilik yap, saçların yüzümde hep dağınık kalsın Epilya.
Ölelim Dilba,
yaşayamadıklarımız için
yaşını unutan kalemimiz için
dudaklarını büken düşlerimiz için
sütten kesilmiş öpüşlerimiz için ölelim.
Ölüm hangimizi daha çok sevecek Dilba,
senin anne olma hayalini mi
benim annesiz kalışımı mı sevecek en çok¿
Gözlerini kapatmadan önce,
Ne olur avuçlarına bak.
Orada sana gülen binlerce sen var,
Korkma sakın.
Bak benim de korkularıma tüküren binlerce ben var Dilba.
Sokul yanıma lütfen.
Telaşa tekmil durma.
Tekmil tereddüt öncesi tetiği öpme eylemidir, yapma.
Bak etrafına, hiç kimse yok.
Tanıksızca ölüyoruz..
Diljîn Kovexî
Diyarbekir;
Dört parça örülen bir kalbin künyesine
Siyah tabutlar ekliyor.
Odamın köşesinde duran papatya destesi
bir bérivan sabahına yeni uyanmıştı,
bir kadın kendi göbek ismini kızına vermişti,
Karşımdaki ayna ,şakağıma
Helbest ,ödevine
bilinmez gri montlu konuklar taşıyordu
sen de duydun mu bu sesi
o sesi
şu sesi
hiç görünmeyen sesleri?
sesler gittikçe çoğalıyor
sesler çoğaldıkça nefes alışımız azalıyor
saatler diz çöküyor önümüzde.
zaman dilsiz
orman bakire
takvimlerde isimlerimiz tarifsiz kalır
belki,
belki de takdirsiz...
ölüm saati tespit edilmeyen müstakil
bir aşkın gıyabında ölmek
ile uyumak arasında kalışımızın
kanıtıdır bu gece Dîlba.
sen susarken
ağzımın kenarında,
kenar mahallelere kaçan şiirler şamanizme inanırlar
şahını öldürmekle suçlanan piyonlar gibi
tüm sürrealist tablolar camileri müze sanır, Picasso pişman olur Dilba
Dîlba ben,
Dîlba...
Sayfa 45Kitabı okudu
Kendimi,Allah tarafından reddedilmiş
Hangi peygamberin gözyaşıyla arındirabilirim
Sana gelmek için?
Vatansız Kadınlar
Bazı kadınlar rüzgâr gibiler
yel değirmenlerini hiç uyandırmadan geçip giderler başucumuzdan
suyun yüzüne dokunur gibi
sadece geçerlerken arkalarında
dalgalar bırakıyorlar
bir de eteklerine dolanan
hüzünlü gün batımlarını saymasak
hiçbir aşkta sanık olmuyorlar
sadece tanıklık ederler soytarılığımıza
hiç konuşmadan
öylece sessiz
öylece vakur ve yalnızlar hep.
dokunsan kirlenir avuçları
dokunsan kırılır dilleri
dokunsan ruhları ağlar.
yeni bir çağın tesellisi gibi
hep koşuyorlar
koşarken arkalarında bıraktıkları izlerin hesabını yapmadan,
arkalarında düşük yapan acıları düşünmeden
ve yarım bıraktıkları şiirleri hiç emzirmeden
çekip gidiyorlar.
Sayfa 80Kitabı okudu
