Oysa canım Romantizm istemişti.
𝐺𝐼𝑅𝐼𝑆
Kitabın adı 
Romantizm Okulu olduğu için canım biraz romantik komedi okumak istemişti...
Heinrich Heine abim sanırım ağır bir 
Johann Wolfgang Von Goethe hayranı. Kendisini ilahlaştıracak kadar -belki de öyle yaptı- övüyordu bu kitapta. Genel olarak çok fazla Alman ve Fransız edebiyatını karşılaştırmakta ve -bilmiyorum çoğu kez Fransız edebiyatını yermekte idi- Alman
"Öyleyse cocuklar dinleyin bakalım. Anlatılmaya değer bir hikayedir."
Kitap tıpkı ismi gibi nahoş diyebilecegimiz on iki hikayeden oluşuyor. Yazar 
Leon Bloy özellikle üst sınıftan, saygın insanların yeri gelince ne denli vahşileşebileceğini, intihar, aldatma, kaza, ölüm temalarıyla hikayeleri çok uzatmadan aktarmış. Sanki hikayeyi kısa tutarak etkileyiciligini arttirmaya çalışmış ve bence başarılı da olmuş. Çoğumuzun belki de görmek, duymak dahi istemeyeceği, insanoğlunun ikiyüzlülüğünü, çıkarcılığını yer yer rahatsız edici yer yer gülünç şekillerde gün yüzüne çıkarmış. İlk 3-4 hikaye kitabın en güzel hikayeleri diyebilirim. Sonlara doğru dili biraz ağırlaşmış ve hikayeler ilginçliğini kaybetmiş gibi geldi bana. Klasiklerden sıkılmış okurlara çerez niyetine tavsiye edilebilir. Yine de büyük beklentilerle okumayınız.
