" Ne var ki, bir gün çocuk oynamayı bırakır. Bir zamanlar sadece istediği zamanlarda taktığı bu maske, artık onun yaşamını zalimce yöneten kalıcı yüzü olmuştur ve o çocuk, artık tam anlamıyla kaprisli, alıngan ve zayıf; bütün dünyayı kendisine patron sayarak bir uyuşturucu ya da bir iş bağımlısı gibi bir şeye veya birine bağımlı kalmadan yaşayamayan kırılgan bir yetişkine dönüşmüştür."