İnsanın içindeki "ben"ler... Hangisi samimi ve hangisi gerçek. Belki de şu ana kadar bildiklerimizin dışındaki bir " ben" bulunmayı bekliyor. Sosyal medya; takipler, beğeniler... bizi "gercek" e ulaştırabilir mi? Kendini ifade etme ile "imaj" oluşturma arasinda ince bir çizgi mi var? Bir tarafta milyonlarca takipçiye ihtiyaç duyabilen ünlü yaşamlar. Diğer tarafta asla karşısında bulamayacağı insanlara laf yetiştirenler... Birilerinin seyahat fotolarını, bilgisini, donanımını ya da günlük aktivitelerini gerçekten takdirle mi karşıliyorsunuz yoksa içten içe bir yetersizlik duygusuna mi yöneltiyor bu durum sizi? Sosyal medya olmasaydı "imaj" bu kadar önemli olur muydu? İmaj kaygısı bizi "gerçek"ten uzaklaştırdıkça kendini ifade etme isteği de güçleniyor sanki. Kitap, bu kaygıdan soyunmaya davet ediyor insanı. Bütün şartlanmaları, koşulları ve kültürel öğretileri/dayatmaları kazımayı hedefleyen bir öğreti sunuyor ve ameliyat masasina uzanmaya davet ediyor bizi. Belki bu kısa yazı bile kendini ifade etme arzusu kılıfında egosal bir kendini gösterme isteğidir:))
