Biliriz niçin kan dökülür
Anladık niçin yer, büyük balık küçüklerini
Yalnız ara sıra Seni andık Rabbim deliler gibi
Sonra... Unuttuk
Yarab!
Gökyüzünde bir yerde saklı çocukluğumuz
Dokunma! nasılsa unutmuşuz
Dokunma sımsıkı kapalı dursun
Senin sırrın,
Bizim çocukluğumuz.
Ve cinnet
Öteden beri kapı komşumuz
Senin en karanlık göklerinde salkım salkım yıldızların var
Benim içimde insan ayağı değmemiş karanlıklar.
Karantina günlerinde biz.
Bu dört duvar cendere gibi beni sıkıyor.
Ne zamana kadar bu ayıp beni sıkacak
Korkarım ben çıkmadan burdan canım çıkacak.
Sayfa 361 - İş BankasıKitabı okudu