Yıllar önce Mardin'de 4 gün kalma fırsatım olmuştu. Küçüklükten beri doğuya özellikle Mardin'e ayrı bir hayranlığım vardır. Kiliseler, manastırlar, camiler, huzur veren o mistik hava.. Çokça etkilemişti beni.
Bu kitap beni alıp tekrar o günlere götürdü. Büyük bir bölümü Mardin'de geçen kitapta İbn Haldun'un "Coğrafya kaderdir" sözünün hakkını veren ve bir türlü makus kaderini yenemeyen Ortadoğu gerçeğini gördüm. İçim sızlayarak göçmenlere, özellikle "kelamın çocukları" Ezidilere yapılan zulmü okudum.
Dokundu kalbin o ince tel dedikleri yerine.
Sızlattı yüreğimi, sorgulattı vicdanımı.
