Öyle sözcükler vardir ki, diğerlerinin arasına gizlenmiş, taşa
benzerler. Onlara öyle özel bir aşinalığınız da yoktur, oysa bir anda sahip olduğunuz hayatı, hem de tümünü birden, allak bullak ederler hem zayıf yönlerini, hem de güçlü yönlerini... İşte o zaman da paniğe kapılırsınız.... Çığ düşmüştür tepenize... Duyguların üzerinde, sallanırsınız, öylesine, idam sehpasında gibi... Bir kasırgadır bu, gelip geçmiştir, dayanamayacağınız kadar güçlü, o kadar şiddetlidir
ki bu, sırf duygulardan yola çıkarak böyle bir şeyin olabileceğine asla inanmazdınız... Yani sonuç olarak, sözcüklerden asla yeterince sakınmayız, benim vardığım sonuç bu.