Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Leylim
@handec
(Return to Paradise (1998)
Leylim le e e e e y leylim ley diriririririri, 2 Ekim
52 okur puanı
Ağustos 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Bu soruyu sorarken kendini eski polisiye romanlarındaki hafiye yamaklarında benzetti. O kitapların yazarları, romandaki tanık sayılabilecek kimi bilgileri okura aktarmak amacıyla her şeyi biraz geç anlayan azıcık donuk zekalı hafiye yamakları kullanırlar, onlar da yerli yersiz sorularıyla okurun aydınlanmasına neden olurlardı.
Bir kitap okudu
213 syf.
6/10 puan verdi
·
11 saatte okudu
Ne günlere kaldık kızlara aylığını soruyorlar.
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
258 syf.
8/10 puan verdi
"Her şeyin güzel olmasını istiyorsun, Huntsı Nehri; istiyorsun ki orman olsun, tren istasyonu olsun, bu da kalkmış kulağıma vuruyor, evinden kovuyor."
Sayfa 105 - Seva
Bu halıyı belki yirmiden fazla kez incelemiştim ama yine de her defasında onda yeni ayrıntılar yakalıyordum.
Bir yerlerde kalmış gibiyim
emanete bırakılmış da yitmiş
bomboş değilsem de eksiklik işte kullanılmış kapların dibiyim
Kaldırımlardaki ağaçlardan farkımız yokmuş yan tezgâhın ikide bir söylediğine göre
manzara oluşturuyormuşuz geçen otomobillere
marka marka söylüyor bemevelere mersedeslere
Hafta sonları çıkamadım evden uzun bir süre annemin boynunda dikilen damarlar dişledi beni ben de insanım değil mi - güldüm - değil mi taşlar doğursaymış annem ama gülhatmi
Yarım kalan her şey adına
uzaklaşırken bir trene el sallama
sağlıcakla git kal sağlıcakla
giden kim ve kalan ne hakla
Diken değil o kızım olsa olsa
seni götürecek kuşun tırnağıdır
görünüyor bak hırslı bir ayna
üç vakte kadar kırmadan çal çal oyna
şimdi evrenin bir yerinde kimler kimlere
ne yalanlar söylüyordur ve işin garibi
her yalanı bildiği kadar söyleyenin bilmesidir inanmış gibi görünenin
uzatmak istedikçe inadına kısalan bir gecenin elleri koynunda tek sabahı onu övecek eşyaya çivileyecek dünyaya öyle olur ya biçimsiz bir taş buldum sonra
ben açtığım bu kalemi hiç
hiç bitmez zannettimdi hattâ
bitebileceğini insanın da kalem gibi
hem kendini hem kendilerini- hiç
hepiniz toplanıp gelmişsiniz iyi
eteğiniz çorabınız kaşınız gözünüz gölgede kırk derece gülüşünüz
geniş geniş duvar dipleriniz- iyi
Geç öğrenilmiş süveydâ yüzünden
öznel bir yorum olacak diyelim ki
kedinin kuyruğuyla nedir alıp veremediği yoksa köpek miydi?