Medeniyet ve Yıkım
“Yaşamın insan dışında kalan kısmını anlamlandırabilseydik, kendi medeniyetimizi inşa ederken yapmış olduğumuz yıkımların önüne geçebilirdik.”
Bu söz insanlığın doğayla olan
ilişkisini derinlemesine düşünürken birden kalemimden çıktı…. Günümüzde, çoğu zaman doğanın sadece insana hizmet etmek için var olduğunu düşünerek, doğal kaynakları ve ekosistemleri istismar ediyoruz. Bu yaklaşım, doğanın bir bütün olarak değerini anlamamızı engelliyor ve sonuç olarak çevre tahribatına yol açıyor.
Büyük insanlar da benzer düşünceleri dile getirmişlerdir. Örneğin Albert Einstein’ın şu sözü bu durumu özetler niteliktedir:
“Teknoloji gelişirken ahlak geride kalıyor.”
İnsanlık olarak, teknolojik ve ekonomik ilerlemeyi hedeflerken, sıklıkla doğanın ve doğal dengeyi korumanın önemini göz ardı ediyoruz. Bu nedenle, çevresel yıkımlar ve ekolojik dengenin bozulması gibi sorunlarla karşı karşıya kalıyoruz.
Diğer bir örnek de Mahatma Gandhi’nin şu sözüdür:
“Dünya herkesin ihtiyacını karşılayabilir, ancak herkesin açgözlülüğünü değil.”
Bu sözde doğal kaynakların sınırlı olduğunu ve onları sürdürülebilir bir şekilde kullanmamız gerektiğini vurgular. Açgözlülük ve israf, doğal kaynakların tükenmesine ve çevresel sorunların artmasına yol açar.
Yaşamın insan dışında kalan kısmını anlamlandırarak, doğanın değerini ve önemini kavramamız gerekiyor. Doğayla uyum içinde yaşamak ve onu korumak, insanlık olarak medeniyetimizi inşa ederken yaptığımız yıkımların önüne geçmek hayati öneme sahiptir.
Okur Takip Önerileri
Hepimizin iki hayatı var. İkincisi, tek bir hayatımız olduğunu anladığımızda başlar.
Bütün başarılar mutluluk dışında bir eziyeti tercih etmenin sonucunda ortaya çıkar...
Hayatta her şeyinizi kaybetseydiniz, yeniden var olmak için mücadele eder miydiniz? Mücadele edecek olsaydınız neyin uğruna verirdiniz bu mücadeleyi? Sizden her şeyi çekip alsalardı sizden geriye ne kalırdı mesela?
Sığ olan sığla,
Sıradan olan sıradanla, Belirsiz olan muğlakla,
Beyinsiz olan akılsızla bağdaşıktır.
Arthur Schopenhauer
Sosyal medya “mükemmel”in normal görünmesini sağladı, bu yüzden şimdi “iyi” tek kullanımlık hale geldi…
Sağduyu bir hediye değil, bazen bir cezadır. Çünkü ona sahip olmayan herkesle uğraşmak zorunda kalırsın…
Hayat kıymet bilenlerle yaşanacak kadar güzel, vefasızlar için israf edilmeyecek kadar değerlidir.
Gerçek insan bağlantısı, yalnızlığın ve izolasyonun panzehiridir.
Görgüyle büyüyen insan asla şımarmaz, ayıp bilir, edep bilir. Buna da eskiler; "Asil azmaz, bal kokmaz" derler.
Hayat
Doğan Cüceloğlu der ki: “Bulunduğun anı tekrar yaşayamacağının bilincinde olursan hayat sana daha anlamlı gelir.”