tutunamayangillerdenizefendim
@dumanahsen
her şey kalbine hızla çarpan ama aynı hızla da geri çekilen.
o benim işte.|
UÜ
Bursa
412 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
...göğsüm acıyla inip kalkarken, birinin bütün acılarımı dindirmesini bekliyordum.
Kaçtığım hüzünler, tenha bir yol güzergâhında pusuya yatmış, en hazırlıksız ânımda üzerime çullanmıştı.
...hayat yetişmeye çalıştığım her vagonlar beni dışarı atıyordu.
Okur Takip Önerileri
Yalnızlık ne kadar yürek burkan, can yakan, gönül yaralayan bir şeymiş ilk kez bu kadar derinden ve yaşayarak öğreniyordum.
İnsanın cehennemi ihtiraslarının doymadığı yerde başlıyor.
...hiçliğin içinde savrulup duruyordum.
Bazı insanlar farkında olmadan çıkışsızlığa, karamsarlığa müptela oluyorlar ve karanlıkta saklanıyorlar. Kalan son güçlerini o karanlıkta sığınakta tüketiyorlar ve birileri oradan çekip çıkarmak için ellerini uzattıklarında adım atacak mecalleri kalmıyor.
Bazen insanın kalbi kırılırken korkunç bir gürültü çıkıyor ve en uzaktakiler bile o gürültüyü duyabiliyor.
Hikâyemde boşluk gibi duran yerler aslında uzun yalnızlıklarımdan ibaret.
Kim bilir, belki de cehennem insanın kendini bağışlayamamasıdır.
Bilindiği üzere tarihyazılımı insan merkezli bir faaliyettir.
"Tanrı'nın izniyle her şeyi göreceksin... Kim olduğunu, ne yapacağını, nasıl olacağını... Hepsi zamanla..."
Yol, hayata baktığımız yerdir.
İnsan, yeryüzünde var olduğu sürece edebiyat ve yalnızlık bahsi eskimez.
Hayat, insanın yaşama biçimine, tarzına göre sanat haline geliyorsa yürümek, hayatı sanat kılan en birinci eylemdir.