Bütün umutları yok etmeye çalışan bir çağda yaşıyoruz. Ufacık bir umudu arayan o kadar insan var ki, gönüllüyüz umudu bulmaya, hatta umudu arıyoruz da ama birşeyler eksik. Tam olarak birşeyler eksik de denilemez. Bir şey fazla, korku. Karanlıktan korkuyoruz. Acaba bu önümüzde ki yola adım atsak ne olur? Yada bizi kaplayan bu zifiri karanlık bir gün kaybolur mu diye kafamızda ki sorular bizi çıkmaza sürüyor. Karanlıktan korkmamak gerekir. Dünyayı böyle kabullendik biz, şükürler olsun RABBİMize içinde bulunduğumuz dünyaya her gün güneş doğuyor. Tabi ki bize güneş ne zaman doğar bilemeyiz. Ama umudumuzu yitirmemeliyiz. Evrenden pay biçelim kendimize, göğün en parlak ve en görkemli yıldızları gece açığa çıkıyor. Hâkeza ay da öyle gökyüzünde gece parlak. Peki biz neden umutsuzluğa düşüyoruz. Umut her yerde, bir müslüman umudunu asla kaybetmemeli vesselam, umut karanlıkta. Umut karanlıkta seçeceğimiz yıldızlarda.
durmuş Büber 🖋️