Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Gelmesinden başka şifam yoktur. Gelmezse, yeryüzünde hiç bir güzel canlı ve enteresan şeyin beni oyalayamayacağını düşünmenin verdiği bir ümitsizlik deşheti içinde yerime oturur, gözlerimi buzlu camların yarı karanlık zemininde oynayan kaderin parıltılarına dikerim.
Olmak ya da olmamak
Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu!
Düşüncemizin katlanması mı güzel
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına
Yoksa diretip bela denizlerine karşı
Dur, yeter demesi mi?
Ölmek, uyumak sadece!
Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü.
Çünkü, o ölüm
İşte Bütün Mesele Bu
Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu!
Düşüncemizin katlanması mı güzel
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına
Yoksa diretip bela denizlerine karşı
Dur, yeter demesi mi?
Ölmek, uyumak sadece!
Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü.
Çünkü, o ölüm
to be or not to be...
Var olmak mı , yok olmak mı , bütün sorun bu!
Düşüncemizin katlanması mı güzel
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına
Yoksa diretip bela denizlerine karşı
Dur, yeter demesi mi?
Ölmek, uyumak sadece!
Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü.
Çünkü, o
Artık susmanın konuşmaktan işe yaradığını
Anladıysan bilki düşünmenin eşiğindesin demektir. İnsan kestireblir mi hiç kaderin ona ne getireceğini?
Ölümler, doğumlar, ayrılıklar, kazanmalar ve kaybetmeler.. hepsi bunların içinde birbirini devri daim eden süreçler... İçimize birikmiş acıları içimizde yeşertmeli, çevremize bir hediye misali taktim etmeliyiz.
Kalbine dokunduğumuz kişinin acısını acımız etmeli, kuyuya düşen her Yusuf'u çıkarıp Mısır'a aziz etmeliyiz. Evet Rahmet peygamberine kucak açan Medine misali gelene yüreğimizi açmalıyız. Yarası olana lokman hekim, sabırsız olana Eyüp peygamber olmalıyız. Hata edene Ademin ilk hatası gibi bakmalı incir ağacının Adem'in kusurlarını örtüğü gibi kardeşimizin kusurlarını örtmeliyiz. Evet biz İslam'ı bedeninde, dilinde , kalbinde zihninde ruhunda yaşamalıyız.
*AVLUDA OTURAN ŞİZOFRENLER*
Bir daha giymemek üzre
devirip taçlarını
şuuraltında,
karanlıkta oturuyor küskün krallar.
Bunların ruhlarına ne olmuş?
Bûn an jî Nebûn
Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu¡
Düşüncemizin katlanması mı güzel
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına
Yoksa diretip bela denizlerine karşı
dur, yeter demesi mi¿
Ölmek, uyumak sadece¡
Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü.
Çünkü, o ölüm