Ben çok korktum, delilik içindeydi dünya
Acılar incecikti şahdamarımda
Büyüdü durdu leke
Lalelerin kırmızısı ilk tanıdığım renkti
Sayfa 17Kitabı okudu
Anlamı yoktu sanki, gürültülüydü yaşamak dedikleri
Ne önemi olabilirdi vapur düdüklerinin
İnsanları loş bir kente karışmanın
Sayfa 17Kitabı okudu
Görünen hiçbir yolun çıkışı yok
vitrinlerde kadın cesetleri, süslü aldatılmışlık
üstüne yürüdükçe çaresizlik
Sayfa 24Kitabı okudu
Çocuklar unutmuş oyun oynamayı, Allah'ı soruyor
Sayfa 38Kitabı okudu
Biliyorum, anlatamıyorum, acıdan dilim dönmüyor
Sayfa 38Kitabı okudu
“Sana yakışırdı başlattığın pervasızlık
Yüzünde çevik atlar, eteklerinde deniz
Bir de karanfil, yalandı demek.”
Sayfa 7
Anlamı yoktu sanki, gürültülüydü yaşamak dedikleri
Sayfa 17Kitabı okudu
Herkesin kanı donmuş, herkes karanlık başkasına
Sayfa 21Kitabı okudu
yutkundugu acıyı anlatırdı çiçeklerin diliyle
Sayfa 27Kitabı okudu
Zordur ama iyidir unutmadan yaşamak
Sayfa 29Kitabı okudu
Yokum demiş
Varız inadına, sen dürüst ol palyaço
Sayfa 32Kitabı okudu
Kaybolmuş yolların gizemini bilirim
Bunu anlatırım usulca gidenlere
Sayfa 35Kitabı okudu
Güzel delilik,
İnadına sonraya biriken söz
Hep yakında sevgisizlik, hiçbir zaman unutma
Dilindeki demi, bir de sakladığın cümleyi
İyice sarıl rüzgârına, olsun saçlarında mavi
Üstün başın aşk içinde
Sayfa 36Kitabı okudu
Bir çare olsa
peşisıra getirse zamanı çarçabuk
kimbilir yeniden doğsam
baksam geçip gidenlere soluk
Sayfa 53Kitabı okudu
kirpi gibisin çocuk
her tarafın diken
kim elini tutsa
delik deşik
üstelik
sen de kan içindesin