1 Mayıs
ŞİKAGO DARAĞACINDA
DÖRT DELİKANLI
İdam sehpasında, yağlı ilmik boynunda bağırıyordu.
"Konuşmama izin verilecek mi, ey Amerikalı adamlar? Bırakın konuşayım, Şerif Matson! Bırakın halkın sesi duyulsun."
Bırakmadılar.
İşaret verildi, kapak açıldı.
Yanındaki 3 arkadaşıyla ipte sallanarak can verdi.
O günün sabahı.
Hücresinde aldı eline
"Kimse
neyin gerçek
neyin düzmece
olduğunun
farkında değil."
| Italo Calvino
| Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu
ONU ON BEŞ GEÇE DÜZMECE
Ben bilmem,
Hiç kimseyi.
Konuşulanı dinlemem,
Susulan vakit kaybım.
Vakit ne kadar az ise,
İnsan o kadar garanti.
Gündüz ve gece arasında insan,
GECE YARISI GULYABANİ
Amaçsız yaşamak nasıl bir şey?
Bunca kalabalık neden bu gayede?
Herkes leş hava pis,
Kimsede yok merhamet.
Anlamam hatta kavrayamam,
Gamsızlık neden bu kadar popüler?
Faydasız bir duruş var insanda,
15. Yûsuf'u götürüp kuyunun dibine bırakmaya karar verdikleri zaman biz de ona, "Andolsun, (senin Yûsuf olduğunun) farkında değillerken onların bu işlerini sen kendilerine haber vereceksin" diye vahyettik.
16. (Yûsuf'u kuyuya bırakıp) akşamleyin ağlayarak babalarına geldiler.
17. "Ey babamız! Biz yarışa girmiştik.
Ölü ya da diri
Belki kitap da bilirdi özlem içinde kıvranmasını; ama bu özleyiş, insanoğlunun özleyiş biçiminden çok farklı ve bu nedenden ötürü de hiçbir zaman anlaşılamadan kalıyordu. Düşünebilme yeteneğine sahip her varlık kimi zaman bilimin canlıyla cansız arasındaki çekiştiği sınıra, insanoğlunun çekilmiş tüm şuurlara olduğu gibi, düzmece ya da artık eskimiş gözüyle bakardı. Bu ayrına karşı insanoğlunun bilinçaltında belirginleşen başkaldırı, kendini "ölü varlık" kavramının çevresinde açığa vururdu. Bir şeyi "ölü" diye nitelendirmek, bir zamanlar onun da bir yaşamı olduğunu kabullenmekten başka bir şey değildir. Bir varlığın yaşamadığını açıklamak zorunluluğunu duyan insanoğlu, bunu yaptığı anda varlığın bir zamanlar yaşamış olmasını istemiş ve bu isteği dile getirmiş demektir.
Elias Canetti