Hapishaneler ve tımarhaneler var olduğu sürece içinde birilerinin oturması gerekir. Siz değilse ben, ben değilse başka üçüncü biri elbet girecektir buralara.
Her türlü zorbalığın toplum tarafından makul ve yerinde bir gereklilik olarak karşılandığı, beraat kararı gibi her türlü merhamet göstergesinin toplumda tatminsizlik ve intikam duyguları uyandırdığı bir dünyada adaleti düşünmek gülünç değil mi?
Dün öfkeyle köpüren deniz, bugün çarşaf gibi sakindi, öyle ki kıyıya vuran dalgaların altında kalan her çakıl taşının pırıltısı bulunduğumuz yerden bile görülüyordu.
Sanki yaşamıma son verebilirmişim, her şeyi kavrayan ama hiçbir şey anlamayan o açık, o korkunç açık bilincimi yitirebilirmişim gibi kalbimin durduğunu, soluğumun kesildiğini bugünmüş gibi anımsıyorum.