Serinin ikinci kitabını bitirmiş olsam dahi Gecenin Hikayesi yeni başlamış gibi hissediyorum. İlk kitaba göre daha hareketli, hızlı olaylar olmasına rağmen ve hatta dolu dolu olaylar olmasına rağmen kitabı beklediğimden daha yavaş okumuş oldum çünkü olaylar birden o kadar ters bir şekilde gelişiyordu ki ara ara sinir krizleri geçirdiğim için okumaya ara vere vere devam ettim. Maya’nın hatalarının birbiri ile yarıştığı ama Yargıcı’nın ondan hiçde geri olmadığını düşündüğüm bir kitaptı Aşeka. Dokunmak istediğim o kadar çok nokta varki nereye doğru uzanmam gerektiğine bir türlü karar veremedim.
Tüm bu söylediklerim negatif şeylermiş gibi görünebilir ama kitabı okurken gerçekten zevk aldım, tüm o Yargıcı ve Efnan sahnelerini keyif alarak okudum. Her ne kadar sonunda böyle olmaması gerektiğini düşünsem de genel olarak iyi bir olay örgüsü ile ilerlediğini söylemek istiyorum.
(Spoiler)Sadece Yargıcı’nın neden Efnan’a böyle bir şey yaptığını hala anlayabilmiş değilim, diğer kitapta daha net cevaplar alabileceğimi umut ederek seriye devam edeceğim.
Kitap o kadar çok nefret, öfke ve ihanetle dolu ki siz de okurken o duyguları birebir yaşıyorsunuz diyebilirim, en azından benim için öyleydi.
Umuyorumki diğer kitapları da bu kitap gibi zevkle okurum ve bu kitapta bulamadığım bazı cevapları o kitaplarda net bir şekilde alabilirim.
Tüm o peri masalı kitapların dışında karanlık havasıyla bu kitap bizlere farklı duygular yaşatıyor ve güzel bir deneyim bahşediyor.
Bu seriyi okurken olaylar kadar belki daha fazlası ile karakterlerin davranış ve duygularına odaklanmak kitap okumaktan daha fazlasını bizlere sunuyor.
