Düşlerimde ne bıçaklar fırlattım...
Hepsi saplandı.
Sayfa 123
Kendi bahçesine dal olmayanın biri
Girmiş bahçeme ağaçlık taslıyor.
Sayfa 108
Artık beni kimse yalnız bırakamaz.
Sayfa 101
Okur Takip Önerileri
Gittim, vardı.
Geldim, yok.
Yıllar geçiyor
Bir türlü soramıyorum.
Sayfa 100
Kelimelerden büyük, kelimelerin içinde,
Bir şey kaldı senden
Yaşamalar’ın arasında kaçamaklı.
Sayfa 96
Bir kitap okuyordun, dalgın…
İçinde insanlar seviyor, ya da ölüyorlardı.
Genç bir adamı öldürdüler romanda.
Korktun, bütün yininle ağlamaya başladın...
O ölen ben değilim.
Sayfa 90
Sana güzel deyorlar;
Sakın olma.
Sayfa 87
Ama ben en çok şeyi
En kısa zamanda sana söyledim.
Yalnız sana.
Sayfa 85
Seni görünce
Aynı anda geçer aklımızdan
Aynı düşünce...
Bir duvar gibi aramızdan.
Sayfa 81
Kim o, deme boşuna...
Benim, ben.
Öyle bir ben ki gelen kapına;
Baştan-başa sen.
Sayfa 73
Şimdi kavakyelleri esiyorken başımda,
Sevgilim,
Seni bir akşam-üstü düşündürebilirim.
Sayfa 69
Ben ondan ayrılmayı daha evvel karar vermiş bulunuyordum. Her şeye rağmen!
Fakat beklemek lazım...
Uzun zaman !
Sayfa 255
İçimizdeki şeytan pek de kurnazca olmayan bir kaçamak yolu...
İçimizde şeytan yok…
Acizlik var…
Tembellik var…
İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç birşey: hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var.
Sayfa 250
İyilik demek kimseye kötülüğü dokunmamak değil, kötülük yapacak cevheri içinde taşımamak demektir.
Sayfa 249