On sekiz yaş,
On sekiz yaşında yürek bir sapan taşı gibi fırlatılır
ve Kafamız omuzlarımızın üstünde değil,
nerede ?nerdedir?
On sekiz yaşında hatırasız yatılır,
On sekiz yaşında pırıltılar ilerdedir:
bir yanı deniz derya
bir yanı yemyeşil ormanlık,
bir yanı gayya kuyusu
bir yanı bizimle başlayan dünya,
bir yanı günlük güneşlik
bir yanı rüya,
bir yanında sırtüstü yat, yıldızlara bak,
bir yanı dümdüz
göz alabildiğine koş,
bir yanı tozluk dumanlık
bir yanı bomboş,
Habbeler kubbedir, pireler deve
bire bin katılır,
On sekiz yaşında hatıralar düşünülmez
anlatılır.
Sayfa 245
Ve kadınlar
Bizim kadınlarımız:
korkunç ve mübarek elleri
ince küçük çeneleri,kocaman gözleriyle
anamız,avradımız, yarimiz
ve sanki hiç yaşamamış gibi ölen
ve soframızdaki yeri
öküzümüzden sonra gelen,
ve dağlara kaçıp uğrunda hapis yattığımız,
ve ekinde,tütünde, odunda ve pazardaki,
ve karabasana konuşulan
ve ağıllarda
ışıltısında yere saplı bıçakların
oynak ağır ve zilleriyle bizim olan
kadınlar
bizim kadınlarımız.
Sayfa 219
Fakat gülünç değil.
Ve korkum burdan başlıyor.
Benim için dua et, sevgilim,
madem ki yanımda yoksun.
Dün hırsımdan bir bardağı kırdım elimde.
Ne boktan bir hal.
Niye bu kadar uzaksın?
Fakat gelme sakın,
zaten gelemezsin,
istemiyorum
olduğun yerde sittin sene kal.
Sayfa 211
Okur Takip Önerileri
Zaten bir kere ucunu görsün
şıp diye kapıp öğrenir Türk Milleti.
Akıllıyızdır.
Fakat itibar görmeyiz kendi milletimizden.
Belki,
anladınız: zannetmem.
Ne olacak hem,
anlasanız da unutacaksınız.
Bir andı, geldi geçti,
yahut geçmek üzeredir.
Geçmese de alışılır.
Alışıldı mı, mesele yok.
Sayfa 165
Yıkılacığımız kadar yıkıldık.
Burda durmalıyız,
yeter artık.
Sayfa 144
Ne iyiliği dokunsun istiyor artık kimseye, ne kötülüğü.
Ne korkunç şey bu ilgisizliği.
Simsiyah bir kurt kımıldanıyor
bu pembe beyaz, tombul gövdenin içinde.
Ve bununacısı kendine yalnız.
Bize ne ?
Gürültüsüz,rehavetle
zahmetsiz gelen para
zahmetsiz gelip giden kadın,
otomobil, kalorifer
ve alay ettiğini göstermeden gülen gözler
altmış senelik ömre yeter.
Gerisi laf ü güzaf,
Dünyaya bir defa geleceğiz
ölümü istediğimiz kadar düşünmeyelim
öleceğiz.
Halbuki bu dünyada hiçbir şey yoktu
gerçekten
ciddiyetle inanılmaya değer.
Kızmak,kıskanmak, inat etmek ve dövüşmek,
gülmek kahkahalarla ve ağlamak hıçkıra hıçkıra
boş ve gülünç şey.
Sayfa 146
Sanıyordum ki zindanım yıkılacaktı
sofrası yıkılırsa.
Öldü.
Yıkıldı sofrası.
Fakat misafirleri onun yanına gömdüler
kendilerinde muzaffer olan ne varsa.
Ben ne kadar ihtiyarlamış olduğumu
onun öldüğü gün anladım.
Sayfa 141
Söyleyecek ne kadar güzel sözlerim vardı insanlara
bana hiçbirini söyletmediler.
Hep aynı bokun soyudur en kötünüz,en iyiniz.
Bir tek dilim peynirimi
size ikram ediyorum,
buyrun
yiyiniz...
Harcı göz yaşıyla yuğrulan yapıdan hayır gelmez.
İnsanın kendine benzeyen insanlarla boğuşması zor şeydir;
bir öğle sıcağında
bir bataklık manzarası gibi hazin.
Paranın tuncu.
İnsanın piçi.
Hepsi ama
İyisi de var.