Öbür gün ben, D-503, Velinimet’in huzuruna çıktım ve ona mutluluğun düşmanları hakkında bildiğim her şeyi anlattım. Neden daha önce o kadar zor geliyordu bu bana? Anlaşılmaz şey. Tek açıklaması: O sıralar hastaydım (ruhum vardı).
Ama neyse ki, benimle yabani yeşil okyanus arasında Duvar'ın camı vardı. Ah duvarların, setlerin o yüce, tanrısal sınırlamalarındaki bilgelik! Duvar bütün buluşların en yücesi olsa gerek. İnsan ancak ve ancak ilk duvarı ördüğünde yabani bir hayvan olmaktan çıkmıştır. Yine ancak ve ancak Yeşil Duvarı inşa ettiğimizde, bu Duvar sayesinde kendi makineleşmiş, kusursuz dünyamızı ağaçların, kuşların, hayvanların o akıldışı, biçimsiz dünyasından yalıttığımızda insan, yabani bir insan olmaktan çıkmıştır ...