Arifler der ki: İnsanda bir kalp vardır, o ne ile dolu ise onunla meşgul olur. Başka bir şeyin kalbe gelmesi ancak önceki şeyin boşaltılmasına bağlıdır.
“Bazıları, geleceğe olan inançlarını kaybetmedikleri için sabrederler. Bazıları, işi bitirmeye cesaret edemediklerinden. Korkaklık hiç kuşkusuz hor görülesi bir şey, ama gene de yaşamın düzenine dahil. Tıpkı boyun eğmek gibi, o da hayatta kalmanın bir aracı.”