İskender’in, Asya seferine çıkmadan, Korinthos’ta filozof Diyojen’i (Diogenes) ziyaret ettiğini anlatırlar. Diyojen, misafirini eve kabul edememiş. Sebebi de çok basitmiş, evi yokmuş, köpek gibi eski bir fıçının içinde yaşarmış. Böyle olduğu halde bu yoksul filozof, hükümdarlardan daha mutlu olduğunu söylermiş. Diyojen, dünyada hiçbir felaket karşısında boyun eğmezmiş. Bir gün Diyojen’i, köle pazarında köle olarak satılacak insanlar arasında görmüşler. Diyojen müşteriye: “Eğer kendine köle değil, efendi almak istersen, beni al” demiş.Büyük İskender’in Diyojen’i ziyaretiyle, iki mağrur insan yüz yüze gelmiş. Biri cihangir İskender, diğeri de fıçısından başka bir şeyi olmayan Diyojen. İskender Diyojen’e, “dile benden ne dilersen” dediğinde şu cevabı almış: “Gölge etme, başka ihsan istemem.” Ve ayrılırken İskender: “Ben İskender olmasaydım eğer, Diyojen olmak isterdim” demiş. Dünyanın fatihi, seferlerin tozları ve yangınların dumanlarıyla milyonlarca insanın güneşini gölgelemişti.
Akılcı efendiler
Akılcılığın normlarına bağlı kalmamızı istiyorlar; bu da, efendi olmak istedikleri anlamına gelir. Böyle efendilere ihtiyacımız var mı? Hayır.
Öteki yayınları
Rakım : "Kız kardeşim olmaz mısın?"
Canan : "Olmam efendim."
Rakım : Kız, niçin?"
Canan : (Rengi ne al, ne mor, ne siyah, hasılı hiçbir şeye benzemeyerek) "Olmam efendim. Kardeşiniz olmam. Kardeşiniz olmak, bana esiriniz olmak kadar tat vermez."
Sayfa 88Kitabı okudu
