Sabitlenmiş gönderi
Bir toprakta çiçeğin açıyorsa bunu bilirsin. Durmadan sormakla, söyletmekle değil. Bildiğin şuranda durur, her gün her akşam onu aramazsın, yerini sormazsın. Bilmenin sıcaklığı, şeffaflığı omuzlarıma hırka olsun istiyorum.
Sormak çocukluktaydı, sormadan bilmek istiyorum.
Özet şu; biz insana "insan" olduğu için değil, gücü kadar değer veriyoruz.
Sayfa 89
İyilik bile, bir sıtma ateşi gibi yükselip
Kendi aşırılığıyla öldürür kendini.
Hemen yapmalıyız ne yapmak istiyorsak.
Çünkü isteklerimiz değişebilir;
Düşer, duraklar eller, diller, rastlantılar önünde.
Araya zaman girdi mi, can attığımız şey
Bir ah çekmeye, sıkıntılı bir iç boşalmaya döner.
Sayfa 132
Okur Takip Önerileri
Ah, iğrenç kaderim, ölümden karanlık kaderim benim!
Çamurlara batmış zavallı ruhum benim,
Çırpındıkça batan, baktıkça çırpınan ruhum!
Melekler, kurtarın, kurtarmaya çalışın beni!
Sayfa 96
Babası ölenler, öldü diyor da; babası yaşayıp da içinde ölenler ne demeli..?
Bu düşüncedir uzun yaşamayı cehennem eden.
Kim dayanabilir zamanın kırbacına?
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine,
Sevgisinin kepaze edilmesine,
Kanunların bu kadar yavaş
Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine.
Kötülere kul olmasına iyi insanın
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken,
Kim ister bütün bunlara katlanmak
Ağır bir hayatın altında inleyip terlemek,
Sayfa 72
Ah bu katı, kaskatı benden bir dağılsa,
Eriyip gitse bir çiy tanesinde sabahın!
Ya da Tanrı yasak etmemiş olsa
Kendi kendini öldürmesini insanın!
Tanrım! Ulu Tanrım! Ne bunaltıcı, ne berbat,
Ne tatsız, ne boş, ne iğrenç! Bakımsız bir bahçe ki
Azgın bitkileri tohuma kaçmış,
Pis, kaba ne varsa tabiatta sarmış içini.
Sayfa 13
Yaşadığımız her an sonsuz olası geleceğe gebe.
Sayfa 272
