Siz olmasaydınız, ben bu hayatı mı yaşardım, sizin yüzünüzden boşanamadım demek mi kutsal annelik? Bu bok dünyaya ne olacağı belli olmayan bir yaratık peydahlayıp, durmadan onu suçlamak mı annelik? Evin dört duvarı arasına kapanıp, yemeyip yedirip, giymeyip giydirip, durmadan üzülüp, mutsuz olup, korkular, acılar içinde yaşamak mı annelik?
Hayat bizden öncekilerin çıkardığı bir hırkadan başka bir şey değildi. Biz giyecektik, bizden sonrakiler giyecekti. Birbirimizin terini koklayacaktık. Birbirimizin ayıbını, günahını ve sevabını taşıyacaktık. Hepimiz bir olacaktık.
Sayfa 362Kitabı okudu
Başka coğrafyalardan, başka zamanlardan ve başka hayatlardan bile olsa, herkes aynı çocuk, aynı yetişkindi hayatta. Acı aynıydı, sevinç aynıydı. Yaralar bile aynı kanardı.
Sayfa 305Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Hayt dediğimiz bu dikenli bahçede, doğru ve yanlış, güzel ve çirkin, iyi ve kötü böylesine kaypak olabilir miydi? Bugün ayıpladığımız kabahat nasıl yarın birdenbire alkışladığımız bir erdem haline gelebilirdi?
Sayfa 245Kitabı okudu
Biraz büyür büyümez, etrafımızdaki çocukları dertsiz tasasız mahlukatlar sanmaya başlıyoruz. Onlara dünyanın gamından uzak, aptal, mutlu, minik şeylermiş gibi davranıyoruz. Oysa dönüp bakmaya gücün yeterse, kendi çocukluğunu bir hatırlasana. Ömrümüzün en kırılgan, en zor günlerini orada geçirmedik mi? En çok o zaman incinmedik mi? Sevmeyi daha iyi bilmez miydik çocukken? Sevdiğimiz uğruna başka mutluluklardan vazgeçmeyi, sessiz bedeller ödemeyi… Bir çocuk her şeyi bilir Behiye ama en çok incinmeyi…
Sayfa 209Kitabı okudu
Ne olur ne olmaz diye, doğduğunda babana, varsa erkek kardeşlerine, hatta amcalarına, dayılarına, sonra da ilk fırsatta kocana teslim ediliyorsun. “Bir an evvel evlen de yerini bil” diyorlar sana. “Ne yani yıllarca yersiz miydim ben? Doğduğum bu ev benim neyimdi?” diye düşünmeye başlıyorsun. Böyle böyle, hiçbir yerin sana ait olmadığını, olamayacağını anlıyorsun. Babanın evinden kocanın evine gidiyorsun. Evden eve taşınan bir paketsin sen. Kapalı bir palet olarak doğup, açılmış bir paket olarak ölüyorsun!
Sayfa 196Kitabı okudu
Savaş gazilerine bakmak feci bir duyguyla tanıştırıyor insanı: Şükretme duygusu. Duyguların en ikiyüzlü, en sefil olanı. Haline şükretmelerin en rezilcesi, başkalarının haliyle mukayese edilerek yapılanı… O zaman insan Yaradan’a, verdiği mutluluklar için değil, olsa olsa başkalarına verip kendinden esirgediği acılar için teşekkür ediyor. Sana şükürler olsun ki beni değil onu seçmişsin diyor!
Sayfa 109Kitabı okudu
El derdi insanın kendi dersini unutmak için edindiği zevktir. Çoğu kadın, çocuğu bile kendi dertlerini unutmak için doğuruyor. Ne ki göbek bağı doğurmakla kopmuyor. Derdine dert eklediğinle kalıyorsun.
Erkekler de kendi erdemlerine herkesten önce kendileri hayran oldukları için değil midir ki “Kişi noksanını bilmek gibi irfan olmaz,” denilmiş? Noksanını bilmek erkekler için irfan sayılıyor ki bu da az rastlandığından ileri gelir.
Sayfa 28Kitabı okudu
Herkese kendini sevdirmenin, herkes tarafından hürmet görmenin yalnız güzellikle olmayıp, çalışmakla, kazanmakla, öğrenmekle, ilim bilmekle de olacağını göstermek istiyorum. Bu sevilmenin, bu rağbet görmenin öyle kaybedilebilecek, çalınabilecek bir servete, gençlik alemine özgü geçici güzelliğe benzemediğini anlatmak istiyorum.
Sayfa 27Kitabı okudu
Ve ateşe atacak bir tutam çalı çırpı, bir avuç un uğruna sürdürülen bu yaşamın insanca tek bir yanı yoktu.
Sayfa 74Kitabı okudu
… bütün ülke Baragan’dır, üzerinde eli kırbaçlı, çok daha zehirli dikenler dolaşır. Daha başka yıkımların yanında, çocukların evlerini bıraktığını, dünyayı görmeye koştuğunu görmek istemiyorsanız, asıl bu dikenlerin kökünü kazımalısınız!
Sayfa 63Kitabı okudu
Ben hürüm çünkü ne şahı ne padişahı ne de paçalarından düşen adamları beni esir edebildi. Sen de hürsün çünkü ne zaman duracağını, ne zaman ve nasıl harp edeceğini biliyorsun. Ama marifet hep hür kalabilmekte.
Sayfa 203Kitabı okudu
Bu fakir millet var ya, zenginin sadece malına dokunursan mal sahibinden daha çok sana düşman olur. Der ki, ülen yarın ben zengin olsam, benim malıma da zarar getirir bunlar. Hem zengin hem zalim olmayayım demez. Ya ben zengin olsaydım şimdi der.
Sayfa 139Kitabı okudu