Elem - 1000Kitap

Duvduvani

@Deerstalker

30 Kasım 19:26

k/Aşk

Tu tu tu tu:-))))

Elem tere fiş kem gözlere şiş.

Duvduvani

@Deerstalker

30 Kasım 15:20

Nazar eder bu kenafir gözlüler. Demedi deme. .. :-)))

Gün içinde yaşadığın güzel olayları etrafındakilerle paylaştığın için başına gelmedik kalmıyor değil mi? 🤭

Ancak insanlar gitgide Kur'an-ı Kerim'den uzak- laştılar. Kur'an'ın o kendine mahsus üslubundan, onun gölgesinde yaşamaktan, havası Kur'an'ın nazil olduğu havaya benzeyen ve içiçe girerek bir bütünlük oluşturan vakaların ve sebeplerin ortamından tama- mıyla uzak düştüler. Kur'an-ı Kerim'i en hislendirici biçimde kavrayabilmenin yegane yolu, birbirleriyle mukayese etmek suretiyle bu vakalar ile değerler ara- sında bağ kurmak ve Kur'an'ın nazil olduğu dönemin pratik havasını solumaktır. Gerçek anlamda İslâmî hayatı yeniden tesis yolunda cihat edilmeden, harcanı- lan çabanın verdiği yorgunluğa katlanılmadan, bu sarp ve dikenli yolda onun istediği fedakarlıklar, elem ve sıkıntılar göğüslenilmeden başıboş kafayla Kur'an-ı Kerim'in tam manasıyla anlaşılması asla mümkün

Sayfa 8Kitabı okuyor

İslam Düşüncesi - 1 Seyyid Kutub

Can Aslan

@ByMelez

30 Kasım 18:44

k/Edebiyat

Uzunca bir başına kaldı kalbim, Ellerimde gidişin ile koca bir yalnızlık, Sesinin yokluğuna eşlik ediyor hüzünlü bahar, Yetim göz yaşları gecenin karanlığına elem ekliyor, Ben ise öksüz şiirleri seviyorum...

Can Aslan

Gülcan

Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin? Hep böyle içinde bir uzak ışık mı yanar? Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var; Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin... Bir yelkenliyim şimdi ben senin limanında; Fırtınalardan geldim sende dinleniyorum. Bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum; En eşsiz dakikalar sürsün senin yanında... Hiç yumma gözlerini, ışığın eksilmesin, Gündüzüm, aydınlığım, ipekböceğim benim! Güz bahçemde açılmış o son çiçeğim benim! Yorgun kalbim seninle elem nedir bilmesin; Ayırma gözlerimden çocuksu gözlerini, O sâkin, o yalansız, o kuytu gözlerini.

Sayfa 33Kitabı okudu

Aşkmıydı O Ümit Yaşar Oğuzcan

Şeyma

@Mektepliniz

30 Kasım 13:58

Zeval-i elem lezzet olduğu gibi zeval-i lezzet dahi elemdir.

Sözler Bediüzzaman Said Nursî

furkan

@__merdumgiriz_

30 Kasım 12:34

k/Edebiyat

Puan vermedi

Muharririn en iyi eseridir. Kısmen son on senelik hadisat-ı muazzamadan mülhemdir. Hissi ve ictimai hikaye ve mensurelerden vatani ve insani tahassüs ve teheyyüclerden teşekkül eden eserin mündericatı şunlardır: Ziya ve Sevda – Delinin Mektubu – Ma'bed-i Hülya – Aşkın Kudreti – İdeal Karşısında – Yeni Bir Ufuk – Seyahat İntibaatı – Şirr-i Hicab – Tiraje – Emeller ve Elemler – Asri İzdivac – Bulutlar Parçalanırken – İlk Şehitler – Vatana Hitap – Moskof – Zulmet – Dörtlere İtab – Siyah Mektup – Siyah Leke – Büyük Adam – Cumhuriyet Perisi – Islahat – Şafak – Hile-i Hulul – Şehit Yavrusu – Kerime’ye –Çocuk Ruhu – Elem ve Mâtem Demeti – Edebiyat Âleminde... Zamanında yegane tevzi' ve müracaat mahalli : Tefeyyüz Kitaphanesi imiş....

Hayat ve Mektuplar (Cilt 1)Raif Necdet Kestelli · İkdam Matbaası · 19250 okunma

Muhammed

@MRZ_

30 Kasım 12:21

k/Edebiyat

Yerden ve gökten gelen elem korkusu

... Kim ki kendi nefsini hâkim olmaz Başkalarının emri altına girmekten kurtulamaz Senin yapın çamurdandır Korku ve sevgisinin karmasıdır Dünya korkusu, ahiret korkusu, can korkusu Yerden ve gökten gelen elem korkusu Mal ve mülk sevgisi, vatan sevgisi Can sevgisi, akraba ve kadın sevgisi ...

Sayfa 51

Çağa İz Bırakan Önderler: Muhammed İkbal Muhammed Han Kayani

kitapfisiltisi sevtap

@kitapfisiltisi_sevtap

30 Kasım 12:15

160 syf.

· Kitabı okudu

Puan vermedi

Beğendi

Sanmak....ne harikulade bir şey.Bir şeyin olma veya olmama olasılığını aynı anda benimseyip olabileceğine daha çok inanmak ne tılsımlı bir düşünüş.Sandigin her neyse onu gerçekleştiriyorsun." . #yuzundebiryer #semakaygusuz kaleminden okuduğum ilk #kitap ki son olmayacak zira yazarın o şiirsel dili beni çok etkiledi. Yıllar evvel Dersim'de yaşananlar ve yerlerinden yurtlarından, tüten ocaklarından olan insanların kendi ülkelerindeki mülteci yaşamlarına gidiyoruz satırlarda babaanne ve torunun gözleri ile. Hızır 'ın hikâyesinde buluyoruz kendimizi diğer yandan dini motiflerle. İncirin rayihasını duyumsarken o ağdalı tat, acı ile utanç ile birleşiyor kitapta, Ah ve Vah adı verilen bölümlerde. Belirli bir olay örgüsü ya da kurgu anlatamam size lakin mitolojiye dem vuran, düşünce sistemlerinin bertaraf ettiği insanların çektiği sıkıntılarla yüzleştiren, hasret çekilen coğrafyalardaki elem ve gözyaşına dikkat çeken kitabı oldukça etkileyici buldum. Geçenlerde bir dostumla bir konu üzerine konuşurken "Başkaları adına, başkalarının alaşağı ettiği kavramlar ve söylemler adına utanmaktan" bahsetmiştik. Tam üzerine geldi bu kitap. Konuyu belirginleştirircesine. Okurken bir kere daha utandım insanlık adına... "Gitmek başlı başına dokunaklı bir şey.Hele arkada kalıp gidişini izliyorsun birisinin,onunla ilgili son görüntü yalnızca belirgin sırt çizgileri oluyor." .