Var gibi yok musun?
Yokluğunda mı saklısın?
Var mısın, yok musun..
Varlığımda mısın?
Yokluğunda mıyım?
Ya yoksan var iken?
Ya varsan ama yok iken?
Varlığın mıdır yok olan?
Yokluğun mudur var olan?
Varım, ama yoksun.
Yokluğunla varımsın.
Varlığında yok olurum.
Yokluğuma var mısın?
Yok, olmasın yokluğun.
Yok oluyor varlığın.
Var et, yokluğunda bile
Yok et, varlığındakı yokluğu...
-Gece!
+Suskun. Sen bana uğrar mıydın?
-Sitem etme de dinle.
+Sitem sevgiden doğar, hiç mi duymadın?
-Hmmm. Peki ben sitem edince neden sevgim görünmüyor?
+Çünkü senin sitemin de, sevgin de suskun. Yalnız ruhunu görenler anlar.
-Öyle diyorsan... Diğeceklerimi unuttum ama.
+O zaman sus. Nasıl olsa anlıyorum..
-Sustum... Anla....
Aşk muhakkak ki bir hastalık... Aşık olduğumuzu ilk zamanlarda kendimizden bile saklamak istememiz zaten bunun bir hastalık olduğunu gösteriyor... Biz mütemadiyen: Değilim,değilim!... diyoruz. Ve onu ancak, kolumuzu kımıldatamayacak kadar bize hakim olduğu zaman kabul ediyoruz.