“ Züleyha, Yusuf’a bir mektup yazmaya başlayınca “Yusuf”diye başladı “Yusuf”diye bitirdi.
Gördü ki hitaptan öteye geçemedi.
Anladı ki aşkın namesinde ser-nâmeden öte Kelam yok.
ve Züleyhanın lügatında,
Yusuf’tan öte sözcük yok…”
Az önce şöyle bir söz okudum “ yaprak döken ağaçların altında kalmanı asla istemem ama herkese güzken sana gül uzatan birine haksızlık etmenin pişmanlığını yaşa isterim”
Daha Güzel Anlatılamazdı” :)