Elif KARAÇAM ÖZKAN
@elifkaracam37
71 okur puanı
Kasım 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Bir kitap okudu
216 syf.
·
Puan vermedi
·
15 günde okudu
Babamın dediği gibi, bir insanı değiştirebilirim diye düşünme, insanlar değişmez. Asil buna katlanabilecekmiyim diye düşün...
Bence hayatta aşk ve nefret bağlı olduğumuz insanlar kardeşlerimiz...
Okur Takip Önerileri
İnsan diğer yarısını bulunca hemen anlarmış. Onu ilk gördüğü an, “Evet bu o!” dermiş...
Bir kitap okudu
344 syf.
·
Puan vermedi
·
116 günde okudu
Mucizelere çok fazla anlam yüklemedikçe onları bulmak zor değildi aslında...
Mucizelere çok fazla anlam yüklemedikçe onları bulmak zor değildi aslında. Her insanın hayatının bir noktasında onu bekleyen bir mucizesi olduğuna inanırdım. Başkalarının gözünde sıradan olabilecek bir şey hayatınızı öyle bir değiştirirdi ki sizin için küçük bir mucizeden farksız olurdu...
Sevmek kolaydı. Asıl zor olan birine güvenmekti. Birinin seni hiç bırakmayacağına inanmak, onunla her şeyi paylaşabileceğini bilmek, onunla korkmadan yola çıkabileceğine güvenmek öyle zordu ki. Asla şüphe duymamak, asla tereddüt etmemek zordu ama bir kere gerçekten güvendikten sonra o insanın iyi gelmeyeceği hiçbir şey yoktu...
Hepimizin içimizde yaşadığımız mantıksız duyguları olabilirdi. Bunların birine anlatmak için ona çok güvenmek gerekiyordu. Güvensen bile kolay değildi...
Aşk insanı bazen aniden yakalardi, bazen ise yavaşça...
Bazen yüce bir güç hayatımıza hissedebileceğimiz küçük dokunuşlar bırakır. Başkaları için hiçbir şey ifade etmeyecek bir olay sizin hayatınızın dönüm noktası olabilir. Sizin için dünyanın en önemli anıdır. Hayatınıza yön verir, fark ettirmeden geleceğinizi şekillendirir. Açıklayamazsınız, anlatamazsınız ama değerini bilirsiniz...
Hata yapmaktan korkmayacaksın çünkü ailen hata yaptığında seni terk etmez, sana sahip çıkar. Seni korur. Seni hayatta tutar. Aile olmak için kan bağına ihtiyacımız yok. İhtiyacımız olan tek şey sevgi ve güven. ...
Çocukların rol modelleri anne ve babalarıdır. Biz ne kadar onlara bir şeyler öğretmeye çalışsak da karakterleri, huyları ev ve aile ortamlarına göre şekilleniyor. Ebeveynler çocuklara karşı nasıl bir tavır sergilerlerse çocuklar da bunu öğreniyor ve uyguluyorlar...
Huzuru, neşeyi sevgiyi hissetmek için sadece ona bakmak, bazen yalnızca onu düşünmek bile yetiyordu...
Annelik tuhaf şeydi. Yavrunuzun bir gülüşüyle yeniden doğmuş gibi hissederdiniz, onun parmağı kanasa canınızdan can giderdi. Ufacık bir şey bile olsa başardığı, göğsünüz gururla kabarırdı. Her anne dünyanın en mükemmel çocuğuna sahipti şüphesiz. Ve bu duyguyu tatmanın, bebeğinizin ağzından anne kelimesini duymanın verdiği his hiçbir şeyle ölçülemezdi...