çoktandır yoksun ama
yine de bağlıyım sana
ihanet gibi geliyor
gözlerimi kaldırıp da
bakmak bir başkasına
Yoksa ne olur bahanem
Sana dönüp de
Ellerin nerdeydi diye sorduğunda.
nasıl da annene benziyorsun
belki de onun şefkatini iyi taşıdığımdan
gözlerin aynı onun gözleri
çünkü tükenmişiz ikimiz de
hele ellerin
aynı solmuş parmaklar
ama o yakıcı hiddet, yok o öfke annende
doğru
babamdan aldığım tek şey bu yakıcı öfke.
Zamanın sarkacında bazı şeyler hep değişir. Yola çıkan herkes evine ya da yoksunluğuna geri döner. Ellerin, ayakların ve başların çirkinleştirdiği dünya yerinde.
Kim buldu öyleyse üzgüyü? Aşk. Aşk pek tanınmamış bir Ad'dır O ellerin ardında, hep örüp durur Dayanılmaz alevden gömleği, Onu da insan gücü çıkaramaz. Biz yalnız yaşarız, ah ederiz işte Tüketilerek ya ateşle ya da ateşle.