Yine gel akşam üstü
Gece sabaha varmadan
İzin olsun üzerimde olur mu?
Yine gel akşam üstü
Gece sabaha varmadan
İzin örtsün üzerimi olur mu?
Ellerin kışı bahar eder mi?
Tutuşunca yüreğimi örter mi?
Ey ruhuma kır alemi papatya
Beni böyle koyup gitme olur mu?
ama aşkının rengine bürünüyor sözlerim.
sen sarıyorsun işte, sen dolduruyorsun hepsini.
bir sonsuz gerdanlık yapıyorum onlardan
üzümler gibi tatlı, beyaz ellerin için.
Hayat kalabalık bir sokakta yürümeye benziyor. Her taraftan bize doğru uzanmış eller var ve bu ellerin sahiplerini de görme şansımız yok. Her el sizi tutup kendine çekiyor. Direnmezseniz bölünüp parçalanıyorsunuz…
Kendisiyle konuşabilecek bir dili ve ilişki biçimi olmalı insanın. Kendini dinleyebileceği zamanı olmalı. Her gürültünün yanı başında bir sessizlik vardır. Her kalabalığın arasında bir yalnızlık…🌾🍂