Kim buldu öyleyse üzgüyü? Aşk. Aşk pek tanınmamış bir Ad'dır O ellerin ardında, hep örüp durur Dayanılmaz alevden gömleği, Onu da insan gücü çıkaramaz. Biz yalnız yaşarız, ah ederiz işte Tüketilerek ya ateşle ya da ateşle.
Hangi umut çiçeğidir bilmem, ellerin
Uzanır da gönlüme Rüveyda
Derinden bir ok saplanır bağrıma
Beynimi çağıran bir sese doğru
Alaca bir at koşar içimde
Zamansız, mekânsız nefese doğru
Sayfa 13Kitabı okuyor
Yazılacak çok şey vardı daha
Elim titriyor dedi birde kağıtlar yorgun
Daldıkça daldı
Ellerin de sanki dünyanın en uzak yerleri vardı
Mırıldandı gölgesi uyanmadan
Ve gözlerini kırpmadan ;
“Her sabah aynanın karşısına geçip uzamış sakallarımı saran beyazlara bakıyorum. Kimseler bilmiyor ama ellerin var yüzümde, bembeyaz parmakların, sakallarımın arasında dolanan parmakların, sakallarıma düşen aklar gibi ellerin. Ellerin yüzümü yaşlandırıyor; ellerin cehennem, ellerin yasemin, ellerin gül kurusu, ellerin ateş. Kadın zarif elleriyle erkeğin yüzünde yazıyor o hiç bitmeyecek hikayeyi; erkeğin gözaltlarına, sakallarına…”
Sayfa 98 - (e-kitap)
Gözlerin ufkum oldu,
Ellerin dallarım,
Nefesin oksijenim oldu,
Ve sesin en güzel ezgim..
kimsenin gülü
İçlerinde toprak vardı ve kazdılar.
Kazdılar, hep kazdılar, böyle geçti
günleri, geceleri. Ve övgüler düzmediler Tanrı'ya,
o ki, duyduklarına göre, istemişti bütün bunları
o ki, duyduklarına göre, biliyordu bütün bunları.
Sayfa 71Kitabı okuyor
Tutsam ellerinden ağlarsın.
Doğduğum köyü bir bilsen.
Gece gecemden büyük,
Acısı acımdan derin.
Tutsam ellerinden , üşür ellerin!
Cahit Sıtkı Tarancı
Sana seni anlatamam.
Gökkuşağına dokunamayınca anlarsın beni.
Sana acıyı anlatamam.
İçin yanarken ellerin buz tutunca anlarsın hasreti.
Belki bir gün unuturum gülüşlerini, ama.
Ne aklıma sığdırabildim gözlerini,
Ne de zamana.
KIŞ GRİSİ
Çocuktur bende
bu yanık şehir kokusu.
o bembeyaz fotoğraflarda bulunmayan,içeri
her defasında , eskimiş ayakkabındaki,
en ücra deliği bulan,
ve itinayla içeri dolan.
Yarısı buzdan,
