Hangi kente sığınsam
Çarcıradır bütün meydanlar,
Ferman verilir, mahkemeler kurulur
Sorgulanır tenim, kırılır kalem
.....
Hangi iklime sığınsam,
Dökülür yaprakları akasyaların,
Neşter vurulur bahara
Kan kaybeder gelincikler
.....
Hangi umuda sığınsam,
Döker yapraklarını bir bir,
Solar bütün kardelenler, payıma öksüzlük düşer yine...
Bir insan susunca, sesi içinde dolaşmaya başlıyordu. İyice yayılıyordu. Sonunda gözlerde, ellerde, oturuşta, yürüyüşte, ette, kemikte çın çın ötmeye başlıyordu bu ses. Dünyayı anlamak için susmak yetiyordu.
Okur Takip Önerileri
Yük olur muyum diye düşündüğün yere ait değilsin.
Kendini kısıtlamak zorunda hissettiğin yere ait değilsin.
Anlatamadığın yere ait değilsin.
Anlaşılmadığın yere ait değilsin.
Kendini kendin gibi hissetmediğin hiç bir yere ait değilsin.
Gurbetin de esaretin de bu yüzden.
"Yorulduk üstadım. Çalışıp koşturarak değil; öylece oturarak yorulduk. Bir tutam şefkat aramaktan, zerrece vefa yoksulluğundan, insanları seyretmekten ve insanlığı gözlemlemekten yorulduk. Çok severek haddimizi aşıyoruz üstadım. Ya yanlış zamanın insanıyız, ya da insanlık için yanlış bir zamandayız. "