"Emredersiniz komutanım" diyen personele boş bulunup "estağfurullah" dedim... Atın beni denizlere...
- 10 dk sonra brifing, Kürşatta katılsın.
+ Emredersiniz Komutanım
Kürşat benim devrem.Kürşat onun kod adı.Yıllardır birlikteyiz.
Yediğimiz mermi içtiğimiz sigara sabahladığımız pusular, ölümüne çatışmalar yan yana sırt sırta.
Biz iki teğmendik.
Hep böyle olurdu brifing' e girer emri alır çıkardık.O gün yine öyle oldu emri aldık çıktık.
Görev hacih köyüne sızmaktı.
Sonrası sonrası yok sadece bağırdım ve koştum ateşin içine Kürşatın arından.
Kürşat.....
Rüyamda birisi saat 9 komutanım diyordu.
Diyorduda bana mı diyordu.
Bir an sarsıldım kalktım.
Evet bana diyormuş.
İzmitli Haberci.
Öyleya Haberci herşeydi anne, baba, arkadaş olurdu artık 24saat beraber olunca öyle oluyordu.
Tam ne diyonla diye esprili söylemde bulunacaktım ki!!!
Silah sesiyle irkildim.
Toparlanmaya çalıştım silahıma attım
Güzel bir Şubat akşamıydı.Birlikler topluluk halinde dinleniyor, oyunlar oynuyor, sohbet ediyorlardı kimisi ailesi ile konuşuyor kimi gökyüzünde ki yıldızları merak ediyordu.Bu sohbetin ve sıcak uyukusuz ortamın sabahtan kaldığı belliydi Üsbölgesi sabah silah ve havan atışları ile uyanmış öğlene kadar taciz yemişler karşılık vermişlerdi şimdide
4 NİSAN 1953
— Alo Dumlu.
— Evet, Dumlu.
— Ben Üsteğmen Suat Tezcan.
— Evet, efendim ben Selami.
— Selami nasılsınız, biz geldik, şimdi bana durumu anlat.
— Efendim dizellerden yara aldık, manevra dairesinde yangın çıktı, bataryayı sıfıra alarak kıç torpido dairesine geçtik, şimdi manevra dairesi su ile dolu.
— Kaç kişisiniz orada?
— 22 kişiyiz.
—
#Gece
Bölük komutanıma şaka yollu sormuştum; "Komutanım, oryantasyon sürecinde değil miyim? Önce taburun giriş kapısını bir öğrenseydim.” Bölük komutanım bana gerekli cevabı vermişti; "Göreve çık, görevde bol bol oryante olursun... Tebessüm ederek "Emredersiniz komutanım” demiştim. Demiştim demesine ama unutmuyorum o anı, Harp Okulu yıllarına gitmiştim. Bu uyum konusu harp okulunda da geçmişti. Güneydoğu'da görev yapmış olan komutanlarımız; "Harbiyeliler, şartlar sizi erkenden oryante eder: demişlerdi. Çoğu uyum süresi falan kullanamadan çabucak şartlara ve görevlere uyum sağlamak zorunda kalmışlardı.
Sayfa 4Kitabı okudu
4 NİSAN 1953
— Alo Dumlu.
— Evet, Dumlu.
— Ben Üsteğmen Suat Tezcan.
— Evet, efendim ben Selami.
— Selami nasılsınız, biz geldik, şimdi bana durumu anlat.
— Efendim dizellerden yara aldık, manevra dairesinde yangın çıktı, bataryayı sıfıra alarak kıç torpido dairesine geçtik, şimdi manevra dairesi su ile dolu.
— Kaç kişisiniz orada?
— 22 kişiyiz.
— Diğer dairelerle irtibatınız var mı?
— Yarım saat evvel kıç batarya dairesi ile konuştum, şimdi cevap vermiyorlar.
— Tamam Selami, endişelenmeyin kurtaracağız sizi. Yalnız basınç altındasınız, oksijeniniz kısıtlı, gerekmedikçe konuşmayın ve sigara içmeyin. Arkadaşlarıma emrimi aynen ilet.
— Emredersiniz Komutanım. Efendim manometre 267 kadem gösteriyor doğru mu?
— Selami Kurtaran geldi şimdi kurtarma işine başlanıyor, ben biraz sonra yine gelirim.
— Peki efendim…
(Yalnız Selami Astsubay bu soruyu tekrarlar.)
— Komutanım, Manometremiz 267 kadem gösteriyor doğru mu?
(Bu Denizciler için çok açık bir ifade, 267 kadem demek doksan küsür basınç altında, o anki Denizaltıdan anlaşıldığı üzere kurtuluş olmayacaktır.)