“Ve sabahları kimse sizi uyandırmadığında, geceleri kimse sizi beklemediğinde ve ne dilerseniz yapabildiğinizde, buna ne dersiniz, özgürlük mü, yoksa yalnızlık mı?”
"gün geceye geçti artık.
geceleri yatağa girerim
sessice,
ay ışığının
anlamsız hayatım üzerine
kafa yormasına izin vererek;
derin düşünceler
istemiyorum,
hayatın kokuşmuşluğunu
anımsamak istemiyorum.
ertesi günün ilk ışıklarına kadar
tatsız, isteksiz ve uykusuz
kılıyor beni."