Bir de, daha iyi şimdi, ölüm daha yakın,
Onu aramak zorunda değilim artık,
Meydan okumak, sataşmak,onunla oynamak.
Evcil bir kedi ya da duvar takvimi gibi yanı başımda.
Iyi bir koşuydu benimki.
Hiç pişmanlık duymadan fırlatıp atabilirim her şeyi.
Ama tuhaftır, 35'imde ya da 47'mde ya da 62'mde hissettiğimden farklı hissetmiyorum kendimi;
Sadece aynaya baktıgımda gerçekten idrak ediyorum yaşımı;
Saçma sapan nefret dolu gözler, sırıtkan aptal bir ağız.
Devamını Göster
En İyi Adamlar Yalnızken Güçlüdür, Charles Bukowski